#Gezondheid, #menselijkheid, #samenwerking. Deze woorden, vaak verbannen naar het rijk van utopische idealen, zijn in feite de essentiële bouwstenen voor een gezondere en meer rechtvaardige wereld. Hoewel het concept van #OneHealth – het erkennen van de verwevenheid van de gezondheid van mens, dier en milieu – aan kracht wint, staan we nog steeds voor een cruciale uitdaging: het doorbreken van de silo’s die echte wereldwijde samenwerking voorkomen.

Onze wereld wordt steeds digitaler, waar zoekwoorden niet alleen hashtags zijn, maar krachtige tools voor verbinding en actie. Maar de zeer reële bedreigingen voor de wereldwijde gezondheid – pandemieën, antimicrobiële resistentie en klimaatverandering – vereisen meer dan een digitale dialoog. Ze eisen een paradigmaverschuiving.

Het huidige geopolitieke klimaat, vaak gekenmerkt door verdeeldheid en eigenbelang, kan oprechte samenwerking als een Mission Impossible laten voelen. We zien gezondheidsproblemen gepolitiseerd, middelen opgepot en ongelijkheden verergerd. Maar de waarheid is dat gezondheid geen politiek onderhandelingsmiddel is. Het is een fundamenteel mensenrecht, intrinsiek verbonden met #rechtvaardigheid, #gelijkheid en uiteindelijk onze collectieve overleving.

Dus hoe overbruggen we deze kloof tussen retoriek en realiteit?

Investeren in onderwijs en uitwisseling: het versterken van toekomstige generaties gezondheidswerkers, met name uit het Zuiden, is van het grootste belang. Het uitbreiden van de toegang tot hoogwaardig medisch onderwijs, het bevorderen van interculturele uitwisselingsprogramma’s en het ondersteunen van de ontwikkeling van gezondheidszorginfrastructuur in achtergestelde regio’s zijn niet alleen daden van altruïsme, maar strategische investeringen in een gezondere toekomst voor iedereen.

Interconnectiviteit herkennen: De One Health-aanpak, verre van het bevorderen van een enkelvoudige, zelfbedienende kijk op gezondheid, benadrukt de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens en onze gedeelde omgeving. Zoals benadrukt door het vitale werk van organisaties zoals het Geneva Environment Network, zijn het beschermen van ecosystemen, het bevorderen van duurzame praktijken en het aanpakken van klimaatverandering niet gescheiden van – maar integraal onderdeel van – het beschermen van de menselijke gezondheid.

Een holistische benadering omarmen: we moeten verder gaan dan gefragmenteerde benaderingen van gezondheid en de cruciale rol van diverse belanghebbenden erkennen. Dierenartsen, milieuwetenschappers, economen, beleidsmakers en gemeenschappen zelf moeten ter tafel worden gebracht. Dit vereist een mentaliteitsverandering, van concurrentie naar #samenwerking, van isolatie naar integratie.

De uitdagingen zijn onmiskenbaar, maar de potentiële beloningen zijn te groot om te negeren. Door een holistische, collaboratieve en mensgerichte benadering van gezondheid te omarmen, kunnen we het schijnbaar onmogelijke transformeren in een gedeelde realiteit. Laten we ervoor kiezen om niet als geïsoleerde naties op te treden, maar als één mensheid, verenigd in ons streven naar een gezondere en rechtvaardigere toekomst voor iedereen.