The article has been translated automatically. Show original:
Introductie
Afrika is een continent van groeikansen en ondergaat een snelle economische transformatie, die echter zal resulteren in een toename van niet-overdraagbare ziekten (NCD’s). Schattingen in 2015 suggereerden dat het jaarlijkse aantal nieuwe gevallen in de komende 5 jaar zal groeien tot meer dan 1 miljoen. De voorspelde sterfgevallen door niet-overdraagbare ziekten in de komende 10 jaar zullen ook wereldwijd met 17% toenemen, de grootste toename is in Afrika (27% of 28 miljoen sterfgevallen) [1,2,3]. Gegevens bijgewerkt tot 2020 bevestigen de nauwkeurigheid van deze schattingen [4]. Het vermogen om vroegtijdige diagnose, behandelingen en nazorg te bieden, heeft een grote invloed op de doeltreffendheid van de zorg en de overleving van de patiënt. Het belang van pathologie in correcte diagnostiek en verdere adequate kankerbehandelingen kan niet genoeg worden benadrukt. Er zijn momenteel nog steeds een groot aantal Afrikaanse landen waar pathologiediensten worstelen met een beperkt aantal beschikbare pathologen, ontoereikende infrastructuur en met ernstig beperkte budgetten van de regeringen, hoewel de afgelopen jaren verschillende ontwikkelingslanden voor de uitdaging staan om moderne benaderingen van oncologie te introduceren. Tegelijkertijd blijft pathologie ontegenzeggelijk de ruggengraat van het succes van de kankerzorg. De uitdagingen voor pathologiediagnostiek, training en oncologisch onderzoek in Afrika zijn talrijk en ontmoedigend. Ze omvatten het gebrek aan of ontoereikende infrastructuur en personeel, zowel pathologen als technisch personeel; beperkte mogelijkheden voor professionele opleiding of training; ‘braindrain’ na vele jaren van wanbeheer van de gezondheidszorg; een gebrek aan of onvoldoende financiering voor basislaboratoriummaterialen zoals reagentia.
Het vermogen om vroegtijdige diagnose, behandelingen en nazorg te bieden, heeft een grote invloed op de doeltreffendheid van de zorg en de overleving van de patiënt. Het belang van pathologie in correcte diagnostiek en verdere adequate kankerbehandelingen kan niet genoeg worden benadrukt. Er zijn momenteel nog steeds een groot aantal Afrikaanse landen waar pathologiediensten worstelen met een beperkt aantal beschikbare pathologen, ontoereikende infrastructuur en met ernstig beperkte budgetten van de regeringen, hoewel de afgelopen jaren verschillende ontwikkelingslanden voor de uitdaging staan om moderne benaderingen van oncologie te introduceren. Tegelijkertijd blijft pathologie ontegenzeggelijk de ruggengraat van het succes van de kankerzorg.
De uitdagingen voor pathologiediagnostiek, training en oncologisch onderzoek in Afrika zijn talrijk en ontmoedigend. Ze omvatten het gebrek aan of ontoereikende infrastructuur en personeel, zowel pathologen als technisch personeel; beperkte mogelijkheden voor professionele opleiding of training; ‘braindrain’ na vele jaren van wanbeheer van de gezondheidszorg; een gebrek aan of onvoldoende financiering voor basislaboratoriummaterialen zoals reagentia.
Hoewel we deze uitdagingen erkennen, stellen bewaarders van Afrikaanse pathologie en klinische oncologie nieuwe en pragmatische vragen, bijvoorbeeld: hoe kunnen we een betere en acceptabelere kwaliteit van diensten leveren binnen de grenzen van de huidige middelen? Het ‘gameplan’ moet het volgende aanpakken, onmiddellijk en op een duurzame manier:
- manieren definiëren voor het bijwerken van de kennisbasis van praktiserende pathologen, gericht op het verbeteren van de training voor pathologen en technisch personeel;
- de behoefte aan continue capaciteitsopbouw en kwaliteitsverbetering onderzoeken;
- nieuwe modellen ontwikkelen op basis van moderne digitale gezondheidstechnologieën.
Telepathologie in ontwikkelingslanden
Telemedicine bestaat uit vele diensten en toepassingen zoals VoIP en web conferencing, teleconsulting, remote tumor board, medical records software, digital imaging, e-learning en diverse andere. Het World Wide Web (www) en de Informatie- en Communicatietechnologie (ICT) spelen een cruciale rol in de verspreiding van telegeneeskunde.
Telepathologie is de praktijk van pathologie op afstand. Het maakt gebruik van ICT om de overdracht van beeldrijke pathologiegegevens tussen verre locaties te vergemakkelijken ten behoeve van diagnose, onderwijs en onderzoek [5,6]. Uitvoering van telepathologie vereist dat een patholoog de videobeelden selecteert voor analyse en het weergeven van diagnoses7.
Ondanks dat de term ’telepathologie’ meer dan 30 jaar geleden werd gedefinieerd, blijft de telepathologiepraktijk grotendeels een voorrecht van landen met een hoog inkomen. Digitale kloof, de economische en sociale ongelijkheid van mensen in hun toegang tot, gebruik van of kennis van ICT, speelt een bepalende rol bij het beteugelen van de verspreiding van telepathologie, zoals het gebrek aan oplossingen die zijn afgestemd op de behoeften van de ontwikkelingslanden.
hij verdeelt is enorm opmerkelijk tussen ontwikkelingslanden en ontwikkelde landen in termen van technologische kloof, sociale betrokkenheid, informatiearmoede en verspreiding van internettoegang.
Er bestaan echter andere “scheidslijnen”: landen ten zuiden van de Sahara hebben een dramatisch tekort aan medische pathologen, in het bereik van 1 tot 10 pathologen per 10 miljoen mensen.
In de afgelopen twee decennia heeft Pathologie geprofiteerd van de snelle vooruitgang van beeldscantechnologie. Vooruitgang in het verbeteren van deze technologie heeft geleid tot het creëren van diascanners die in staat zijn om digitale beelden van een complete histologische snede te produceren, die door beeldkijkers kunnen worden geëxploiteerd op een manier die vergelijkbaar is met de conventionele microscoop, met aanzienlijk comfort voor pathologen in vergelijking met het bekijken met een traditionele microscoop. Wanneer de dia in zijn geheel digitaal wordt gescand in hoge resolutie (Whole-Slide Imaging), wordt het resulterende digitale beeld “virtuele dia” genoemd.
Hoewel het vastleggen van foto’s van microscopische weergaven de weg opende naar “statische telepathologie” op basis van een store-and-forward-model, biedt telepathologie op basis van het delen van virtuele dia’s een veel effectievere manier om een volledig gedigitaliseerde dia te bekijken, waardoor de dia op afstand kan worden bekeken door beeldbeheersoftware op een standaard webbrowser uit te voeren [8].
De bestandsgrootte van de virtuele dia’s varieert meestal van een paar honderd Megabytes tot enkele Gigabytes, die routinematig de uitdagingen op het gebied van opslag en beeldbeheer in de dagelijkse klinische praktijk aanpakken.
Virtuele dia’s worden gebruikt in de pathologie voor educatieve doeleinden, diagnostiek (klinisch-pathologische vergaderingen, consultaties, beoordelingen, panels en in toenemende mate voor diagnostiek op afstand), onderzoek en archivering. Digitalisering van dia’s biedt verschillende voordelen, maar de verspreiding van digitale pathologie in ontwikkelingslanden opent nieuwe uitdagende problemen, waaronder kosten voor het scannen van virtuele dia’s, toegankelijkheidsbeperkingen opgelegd door lokale internetproviders (ISP’s), beheer van enorme bestanden, beveiliging voor gevoelige gegevens.
Het Mwanza kankerproject en WaidX
“Associazione Vittorio Tison ONLUS” is een Italiaanse non-profitorganisatie die zich toelegt op de ontwikkeling van de klinische oncologiefaciliteit van het Bugando Medical Centre (BMC) in Mwanza, een van de belangrijkste steden van Tanzania, volgens een langetermijnprogramma voor capaciteitsopbouw dat rekening hield met alle belangrijke aspecten van de oncologiediscipline9. Geweldige prestaties groeiden in een scenario dat wordt gekenmerkt door de hulpbronnenarmoede en een sterke digitale kloof, met een dramatische impact op de effectiviteit van de inspanningen van projectmanagers en vrijwilligers uit Italië.
Dit scenario stimuleerde het team bij het ontwerpen van een intercontinentaal telematisch platform gericht op oncologie en aanverwante takken, in staat om BMC Oncologie en Pathologie afdelingen te verbinden met het Istituto Scientifico Romagnolo per lo Studio e la Cura dei Tumori (IRST IRCCS) – Italië, om rekening te houden met:
- conference calling en remote tumor boards tussen de teams van de instituten;
- second opinion, e-learning en kwaliteitscontrole;
- het delen van klinische gegevens op de IRST-software voor medische dossiers;
- afstandsbediening van apparatuur
- klinische GCP-onderzoeken uit te voeren door middel van gegevensverzameling, monitoring en evaluatie;
- activeer een telepathologische faciliteit voor gelijktijdige begeleiding bij het delen van microscopiebeelden.
Na een lange ontwikkelingsfase en een nauwkeurige afstemming van het platform, lanceerden we het nieuwe telegeneeskundeplatform dat een volledige demo van het systeem uitvoerde tijdens de Oost-Afrikaanse regionale bijeenkomst van de AORTA die werd georganiseerd in BMC (25-26 juni 2015).
Vanuit deze pionierservaring werd het WaidX – World Aid Exchange-project opgericht, met als doel de ontwikkeling van het oorspronkelijke telegeneeskundeplatform te consolideren en te vervolgen door de implementatie van nieuwe applicaties, en een geldig antwoord te geven op de verschillende verzoeken die we snel verzamelden.
WaidX bestaat uit een wereldwijd telematicaplatform dat zich toelegt op de remotisatie van het zorgproces, wat resulteert in een kritische verbetering van de transmissieprestaties tussen faciliteiten in ontwikkelde en ontwikkelingslanden, met behulp van goedkope en kwalitatief slechte verbindingen, het overwinnen van de toegankelijkheidsproblemen veroorzaakt door lokale ISP’s, het introduceren van vele voordelen zoals een hoog niveau van servicecontinuïteit, privacy voor gevoelige gegevens, een sterke integratie van gelijktijdige IT-toepassingen op een geconvergeerd wereldwijd netwerk, dit alles gericht op het bevorderen van de ontwikkeling van digitale gezondheidstoepassingen op basis van kosteneffectieve middelen. WaidX Core is gebaseerd op een Italiaanse Computer-Telefonie Integratie (CTI) -technologie, op de juiste manier aangepast voor telegeneeskundige doeleinden.
NGO
Het Mwanza oncologieproject onder leiding van Tison Association startte in 1999 met de oprichting van het anatomisch pathologisch laboratorium bij BMC, met het sponsoren van de opleiding van een patholoog, een medisch oncoloog en vier oncologieverpleegkundigen. Kort daarna werd de afdeling Oncologie gestart en werd BMC een gespecialiseerd ziekenhuis in het noordwesten van Tanzania. Het ziekenhuis heeft een capaciteit van 850 bedden voor een verzorgingsbevolking van 20 miljoen, wat overeenkomt met een derde van de bevolking van Tanzania. Het histopathologisch laboratorium, waarvan het personeel momenteel verschillende pathologen omvat, heeft de capaciteit om meer dan 10.000 histologische analyses en ongeveer 3.000 cytologische diagnoses per jaar uit te voeren.
Deze prodromische tak van het Mwanza-project gaf geboorte aan Associazione Patologi Oltre Frontiera NGO – APOF (Pathologists Beyond Borders NGO). Het belangrijkste doel dat aan de pasgeboren NGO werd gegeven, was om de groei van pathologische anatomie in ontwikkelingslanden te bevorderen door projecten voor preventieve geneeskunde en kankerdiagnostiek uit te voeren.
De volgende APOF-projecten richten zich op de verspreiding van histologische en cytologische diagnostiek, door de opleiding van technisch en medisch personeel, de directe betrokkenheid bij de rapportage van biopsie- en chirurgische gevallen, de ondersteuning van kankerpreventieprogramma’s, de bouw of verbetering van laboratoria, de introductie van digitale technologieën, om de volledige autonomie van de betuttelde faciliteiten op lange termijn te bereiken. Bovendien krijgen de ondersteunde faciliteiten de mogelijkheid om toegang te krijgen tot het wereldwijde telepathologienetwerk op basis van WaidX, waarmee het capaciteitsopbouwproces wordt voortgezet.
Tijdens het eerste decennium van activiteit ging APOF de uitdaging aan van nieuwe technologieën die statische telepathologische bijdragen introduceerden om de diagnose op afstand te ondersteunen. Deze ervaring heeft zijn hoogtepunt bereikt dankzij het eerste “Zambia-project”, ontworpen met als doel het potentieel van telepathologie te inspecteren voor het assisteren van chirurgische en cytologische pathologie in ontwikkelingslanden10. De resultaten tonen een hoge correlatie aan tussen telepathologie en traditionele microscopie en geven aan dat het project op dezelfde manier kan worden herhaald in andere ontwikkelingslanden. Desalniettemin beperken verschillende factoren de verspreiding van dit model: hoge kosten voor satellietverbindingen, beperking in transmissiesnelheid en -kwaliteit in combinatie met de asynchrone workflow voor pathologen op afstand. Het was duidelijk dat statische telepathologie niet alle open vragen kon beantwoorden met betrekking tot het opzetten van een diagnostische routine in dergelijke zeer slechte contexten.
Het grote aantal hangende kwesties geeft aan dat er behoefte is aan een meer adequate en moderne aanpak om met telepathologische vereisten om te gaan, dus hebben we besloten om APOF-projecten te ondersteunen bij het ontwerpen van WaidX-applicaties die zijn gewijd aan virtuele dynamische telepathologie.
Telepathologie in de Hoorn van Afrika
De inzet van WaidX ten gunste van APOF krijgt vorm op het “Hoorn van Afrika” -project, met het ambitieuze doel om een netwerk van pathologielaboratoria te creëren tussen verschillende landen van de Grote Hoorn van Afrika.
Sinds 2010 betuttelde APOF een project in het ziekenhuis van Balbala, Republiek Djibouti, gericht op de instelling en de ontwikkeling van de eerste afdeling Pathologie van het land. Op dit moment is deze afdeling volledig operationeel, met complete apparatuur, vier goed opgeleide technici en twee fulltime medische pathologen. Vervolgens werd de tweede pathologieafdeling in Djibouti gecreëerd in het Djiboutiaanse Militaire Ziekenhuis, sinds de oprichting uitgerust met de Digital Pathology-faciliteit.
In 2015 ontving APOF een verzoek van het Hargeisa Group Hospital (HGH) van Hargeisa, Somaliland, betreffende de instelling van een afdeling Pathologie. Daarom zijn we een project gestart om een netwerk van pathologielaboratoria te creëren via het “Hub & Spoke” -model, waarbij de meer uitgeruste laboratoria van Djibouti zouden moeten fungeren als competentiecentrum voor het pathologielaboratorium van Hargeisa zonder beschikbare pathologen op dat moment. Om het gebruik van ICT-middelen te optimaliseren, moeten de virtuele diabestanden op de productielocaties worden opgeslagen en door pathologen op afstand kunnen worden bekeken en bekeken.
Om dit doel te bereiken, werden verschillende hotpoints geïdentificeerd:
- De technici moeten volledig getraind zijn in de voorbereiding, niet alleen van de biopten, maar zelfs van de chirurgische monsters.
- De objectglaasjes moeten een optimale bereidingskwaliteit hebben.
- De pathologen moeten worden opgeleid voor het stellen van diagnoses op virtuele dia’s op afstand.
- Een dia-scansysteem met een goede tropicalisatie en een krachtig telepathologieplatform is nodig.
Aangezien het WaidX-platform klaar was om aan alle telepathologische vereisten te voldoen, waardoor externe pathologen op een goed niveau toegang hadden tot de virtuele dia’s die lokaal in hun respectieve productielocaties waren opgeslagen, waagden we ons aan de ontwikkeling van een digitale pathologie-oplossing op basis van handmatig scannen van hele dia’s, geschikt voor de behoeften van een extern laboratorium met een beperkt aantal te beheren dia’s (enkele duizenden per jaar) en geen lokale pathologen. Dit doel is in de eerste plaats bereikt door een systeemintegratietaak, waarbij de Microvisioneer-softwaresuite is aangenomen in combinatie met de Olympus CX33-microscoop in combinatie met een Basler CCD-camera, die draait op een basis HP-werkstation met een EIZO-MONITOR met hoge resolutie. Met deze set kan de hele dia worden gescand via een handmatig proces, uitgevoerd door lokale laboranten na een training van 3 uur. Zodra de virtuele dia’s op het werkstation zijn opgeslagen, kan de lokale operator ze delen in de Telepathology-collector met een eenvoudige drag & drop-actie, en externe pathologen kunnen ze onmiddellijk openen via de telematische verbindingen die door WaidX worden verwerkt.
We hebben verbinding gemaakt met WaidX, de twee internettoegangslijnen die voorheen het ziekenhuisnetwerk bedienden, beide geleverd door Djibouti Telecom: een WiMAX-brug met een downloadbandbreedte van 3 Mbps en upload van 2,5 Mbps, en een ADSL-lijn met een downloadbandbreedte tot 8 Mbps en upload van ongeveer 0,7 Mbps (tests uitgevoerd op de servers van de nationale ISP). De uploadwaarden waren zeer zwak en werden met name beïnvloed door een hoge frequentie van transmissiefouten (pakketverlies, significante variantie in datapakkettransmissielatentie), waardoor een prohibitief kader werd getekend waarin we de live taken van virtuele telepathologie moesten uitvoeren met de andere gelijktijdige telematicatoepassingen. Om van al zijn functies te profiteren, werd WaidX de grenspoort voor het hele ziekenhuisnetwerk. We hebben een reeks beleidsregels gedefinieerd met betrekking tot de prioritering van LAN-WAN-verkeer, linkaggregatie, UDP-kapseling van verkeer op internationale routes, herstel van transmissiefouten en een redundante verbindingstopologie die is geoptimaliseerd om hoge beschikbaarheid te verlenen aan de telematicadiensten. Het resultaat van het aannemen van dit ontwerp was het bereiken van meer dan 5 Mbps stabiele effectieve uploadbandbreedte, waardoor we een goede Telepathologie-activiteit kunnen uitvoeren die de internetdienst verzekert voor de gemeenschappelijke behoeften van het ziekenhuisnetwerk op dezelfde twee verbindingen.
Dit model behandelt de belangrijkste kwesties die betrokken zijn bij het Telepathologieproces: degelijkheid en betaalbaarheid van de lokale apparatuur, integratie van het Telepathologieplatform in de bestaande IT-infrastructuur, toegankelijkheid voor pathologen op afstand, werkzaamheid en efficiëntie van het hele diagnostische proces dat op slechte verbindingen draait.
De eerste WaidX-gebaseerde faciliteit voor digitale pathologie binnen het “Hoorn van Afrika” -project werd begin 2018 in gebruik genomen in het Balbala Hospital. De routekaart ging verder met de installatie van het platform in het Djiboutiaanse militaire ziekenhuis en in 2021 in de HGH, waar een automatisch dia-scansysteem werd geïnstalleerd dat werd vervaardigd door West Medica. De laboratoriumknooppunten die vervolgens worden aangesloten op de proefinstallatie in Balbala profiteren van een iets betere internettoegang, hoewel het zonder het gebruik van WaidX niet mogelijk zou zijn om een routinematige telepathologische activiteit te garanderen.
Het platform resulteerde in eenvoudig te gebruiken, alle sanitaire operators die betrokken zijn bij het testen van de oplossing vinden het vriendelijk en effectief. De virtuele dia’s die op afstand worden bekeken, voldoen volledig aan de diagnostische vereisten op het gebied van definitie en vergroting. De afbeeldingen op het scherm zijn snel en nauwkeurig genoeg, professionele operators evalueerden de effectiviteit van deze oplossing gelijk aan het gebruik van de microscoop en veel comfortabeler voor de gebruiker.
We presenteerden de eerste prestaties op het World Cancer Congress 2018, gehouden in Maleisië, waar we een sessie van 90 minuten voorzaten die gewijd was aan teleoncologie en telepathologie [11,12]. De sessie was gericht op het illustreren van het potentieel van het ECHO e-learningproject13 en van oncologische diagnostiek op afstand in samenwerking met virtuele telepathologie, in verhouding tot de behoeften van ontwikkelingslanden. Na de presentaties van de sprekers van de betrokken organisaties, gingen we over tot de bespreking van een patiëntgeval via een tumorbord op afstand, waarbij verschillende teams van medische oncologen en pathologen werden verzameld, verspreid over 4 continenten (Maleisië, New York, Djibouti, Tanzania, Italië en San Marino). Het sessiepubliek was erg onder de indruk van de krachtige interactie die ons telegeneeskundemodel heeft opgedaan, wat tijdens het laatste vragenuur een intense discussie aanwakkerde.
In 2018 is de eerste database van virtuele dia’s, gerelateerd aan klinische gevallen beheerd door de afdeling Pathologie van Balbala, gedigitaliseerd. In 2019 werd een kwaliteitscontroleonderzoek uitgevoerd naar het hele digitale pathologie- en telepathologieproces door middel van een beoordeling van diagnoses die werden uitgevoerd met dubbele controle van fysieke en virtuele dia’s, wat een uitstekende diagnostische overeenstemming bevestigde.
Dit is de eerste ervaring van een model waarbij uitsluitend Afrikaanse afdelingen van pathologie via telepathologie betrokken zijn. De “Hub & Spoke” -methode toont zijn doeltreffendheid aan bij het optimaliseren van de lokale middelen en wordt uitgebreid naar andere pathologieafdelingen van de Grote Hoorn van Afrika.
Ontwikkelingsscenario’s
Onze toewijding aan de ontwikkeling van telepathologie ten gunste van ontwikkelingslanden is een voortdurend werk in uitvoering. Om onze actie te versterken en het bereik van onze initiatieven te verbreden, hebben we in 2024 het Pathoxphere-consortium opgericht dat alle medische, wetenschappelijke en industriële hoofdpartners samenbrengt die in verschillende hoedanigheden samenwerken aan onze projecten.
Een bijzonder aandachtsgebied betreft de digitalisering van de cytologie. Cytologische onderzoeken kunnen worden uitgevoerd op lichaamsvloeistoffen of op materiaal dat uit het lichaam wordt opgezogen. Cytologie omvat ook onderzoeken van preparaten die uit specifieke delen van het lichaam worden geschraapt. Een veelvoorkomend voorbeeld van cytologische diagnostiek is de evaluatie van cervicale uitstrijkjes. Om cytologische evaluatie uit te voeren, wordt in de klassieke benadering het te onderzoeken materiaal uitgespreid op glazen objectglaasjes en gekleurd. Een patholoog gebruikt vervolgens een microscoop om de individuele cellen in het monster te onderzoeken. Momenteel vertegenwoordigt de Pap-uitstrijkjestest de 50% van de totale cytologietests, zo ’n cijfer neemt af dankzij de primaire screeningsswitch naar HPV. Aan de andere kant neemt de niet-gynaecologische cytologie snel toe.
Vloeistofgebaseerde dunne laagcytologie vertegenwoordigt de reeks methoden die de productie van monolaagcytologische objectglaasjes mogelijk maken waarop de celvelden op hetzelfde vlak worden afgezet en hopelijk duidelijk van elkaar verschillen. Een van de vele voordelen van deze aanpak is dat dunne laag dia’s effectief kunnen worden gedigitaliseerd in tegenstelling tot klassieke cytologie dia’s. Hospitex International, een partner van het Pathoxphere-consortium, heeft het cytologische monsterverwerkingssysteem CYTOfast ontwikkeld, gebaseerd op de innovatieve technologie genaamd Custom Density Monolayer – Liquid Based Cytology. We kunnen verschillende sterke punten in de CYTOfast-oplossing identificeren: het vermogen om elk cytologisch monster optimaal te bereiden met behulp van deze technologie; de lage kosten van het systeem en de monstervoorbereidingskit; de extreme eenvoud van het gebruik van de apparatuur volgens een semi-automatisch bereidingsproces, toegankelijk zelfs voor minder bekwame operators; de mogelijkheid om monsters gedurende ten minste 60 dagen bij kamertemperatuur op te slaan dankzij de CYTOfast fixatieve oplossing; na de bereiding van het monolaagglaasje, de beschikbaarheid van een deel van het oorspronkelijke vaste monster om verdere diagnostische vervolgtests uit te voeren. Dankzij de integratie van CYTOfast in ons digitale pathologiemodel bieden we zorgorganisaties nieuwe diagnostische modellen die gemakkelijk schaalbaar zijn op grote aantallen monsters en patiënten, waardoor de typische beperkingen van conventionele cytologische diagnostiek worden overwonnen. Van bijzonder belang is de implementatie van screeningsprogramma’s op de bevolking voor de vroege diagnose van verschillende pathologieën, gericht op het verkrijgen van een hoge impact op tumorpathologieën die de topmoordenaars voor ontwikkelingslanden vertegenwoordigen. Na meer dan 10 jaar aanwezigheid van WaidX-toepassingen in Ethiopië, wordt onze activiteit in dit land geïntensiveerd dankzij de betrokkenheid van nieuwe telepathologie- en laboratoriumimplementatieprojecten, ontwikkeld met verschillende Ethiopische zorginstellingen en universiteiten. Hoewel de Ethiopische context verschillende uitdagingen met zich meebrengt, biedt de implementatie van digitale gezondheidsprojecten voor kankerdiagnostiek een enorme kans om de toegang tot gezondheidszorg voor de bevolking uit te breiden.
Een ontwikkelingsgebied van bijzonder belang is de implementatie van Pathomics-algoritmen die zijn gewijd aan geautomatiseerde diagnostische ondersteuning in de cytologie. We ondernemen verschillende initiatieven om snel de eerste operationele prototypes van pre-diagnostische software te verkrijgen die van toepassing zijn op ons digitale pathologiemodel.
Gezien het bijzondere belang van aanvullende diagnostiek voor het verkrijgen van een volledige en effectieve laboratoriumgeneeskundediagnose, hebben we een onderzoeksafdeling geopend die zich toelegt op de toepassing van telepathologie op de gerelateerde gebieden van klinische pathologie, oncologie en microbiologie, met de wetenschappelijke ondersteuning van het University of Chieti – CAST institute en de Unit of Clinical Pathology and Microbiology in het Department of Medicine Free University of the Mediterranean LUM of Bari, verbonden aan het Miulli Regional General Hospital in Acquaviva delle Fonti (Bari), instellingen die ook fungeren als opleidingscentra voor studenten afkomstig van samengevoegde projectlocaties in ontwikkelingslanden. Naast moleculaire en biochemische diagnostiek houdt dit onderzoeksgebied zich bezig met immunofenotypische diagnostiek, met bijzondere aandacht voor flowcytometrische bevestiging van myelogene/lymfoïde leukemie en lymfoom. In feite zijn kwaadaardige lymfoproliferatieve ziekten van oudsher een wijdverbreid probleem in de Afrikaanse bevolking ten zuiden van de Sahara.
Conclusies
Informatie- en communicatietechnologieën leiden tot stellaire verbeteringen in de gezondheidszorg: de samenwerking tussen specialisten op afstand via telepathologie vormt een deugdzaam model voor capaciteitsopbouw om ontwikkelingslanden te ondersteunen bij het bieden van een passend niveau van diagnostiek aan de hele bevolking. De implementatie van een digitale pathologieworkflow op basis van WaidX voor snelle diagnose op afstand is een voorbeeld van hoe technologische innovatie kan fungeren als een gamechanger, indien ontworpen voor de specifieke behoeften van contexten die worden gekenmerkt door grondstofarmoede.
Dit model wordt gedreven door een echt coöperatieve intentie: de focus verleggen van het eenvoudig verstrekken van laboratoriumapparatuur aan ontwikkelingslanden en van diagnoses uit het buitenland, naar een visie die sterk gericht is op een alomtegenwoordige actie van capaciteitsopbouw, kennisoverdracht en interactie tussen de beschikbare lokale gezondheidsspecialisten die voldoende worden ondersteund, de verspreiding van moderne gezondheidszorg naar de achtergestelde bevolkingsgroepen verbeteren en nieuwe vormen van wetenschappelijk kolonialisme afwenden, zoals de zogenaamde “helikopterwetenschap” [14].
Bovendien laat het zien hoe de ontwikkelingssamenwerking een uitdagend ecosysteem kan zijn voor de groei van zeer innovatieve oplossingen zoals WaidX, waardoor de verspreiding van goede gezondheidspraktijken wordt vergroot en het gebruik van moderne technologieën in ontwikkelingslanden wordt gestimuleerd.
