The article has been translated automatically. Show original:
De geschiedenis
Het begon allemaal met een groep prestigieuze Europese medische scholen (Charité Berlin, Antwerpen, Edinburgh, Karolinska Stockholm, Semmelweis Budapest, Cattolica Rome, Descartes Paris) die al jaren samenwerken in Erasmusprojecten en bereid zijn om een stap verder te gaan in deze samenwerking.
We hebben twee zeer belangrijke kwesties uitgedaagd: 1. hoe de internationale ervaring van studenten te implementeren en 2. hoe medische curricula in heel Europa te homogeniseren om een gestandaardiseerd hoog niveau van medische opleiding in EU-landen te bereiken. We werkten aan ’tastbare academische internationalisering’ volgens de principes van het Bolognaproces en anticiperen op wat nu routinematig wordt geëvalueerd in Europese academische instellingen.
Deze enthousiaste groep leidde sinds 2010 tot een reeks succesvolle Erasmus-samenwerkingsprojecten (CHarME, MED-motie) die zich vervolgens richtten op lesgeven over infectieziekten. I3DC, laat draaien als IDEAAL, IDEAL+ en de huidige IDEALiTER) werd geïmplementeerd met het idee van het organiseren van internationaal gerichte onderwijsmodules gekenmerkt door een algemeen overeengekomen kerncurriculum, officieel erkend in elke partnerinstelling. Het bijzondere van deze modules was dat de cursussen werden gehouden door deskundige internationale docenten van de verschillende partnerinstellingen, die door Europa reisden om lokale studenten te onderwijzen. De vrijwillige lokale studenten, en gastheer Erasmus studenten als ze geïnteresseerd zijn, zouden profiteren van een internationale ervaring, omdat ze leraren uit verschillende landen hadden geselecteerd, en een nieuw gestructureerde cursus die zeer uitdagend was1.
Vanuit het IDEAL+ -programma dat in 2019 begon, wilden we ook een uitdagende nieuwe methodologie introduceren om interactie tussen docenten en studenten te implementeren (omgedraaide lessen, rollenspel, casestudy, klinische gevallen, serieuze games) met als doel de aantrekkelijkheid en effectiviteit van de cursus te verbeteren2, 4.
Het opbouwen van een ID International Intensive Course
Waarom hebben we ervoor gekozen om ons te concentreren op infectieziekten? Interessant is dat een van de onderwerpen die door de enquête van een Erasmus-student werd gesuggereerd, lesgeven over infectieziekten (ID) was. Ze vonden dat ze meer onderwijs nodig hadden over het overdragen van tafelziekten en voorspelden wat de belangrijkste medische kwestie van 2019-2020 zou worden. Bovendien bleek ID-cursus om vele redenen een uitdagende keuze, waaronder: 1. Zoals voorgesteld door de enquête van studenten, werd ID op verschillende manieren onderwezen in Europese medische curricula, meestal werd het verspreid in veel, zo niet alle, klinische disciplines die infectieziekten omvatten, soms was het een onafhankelijke cursus5. In de Mededeling wordt een overzicht gegeven van de omstandigheden die een dergelijke discussie noodzakelijk maken. 2. ID is een discipline die voortdurend diepgaande updates en nieuwe expertises vereist om zich aan te passen aan de behoeften van de patiënt, zoals opkomende infecties, snel toenemende internationalisering en immigratie, verschillende sociale context, vaccinologie en6 andere wereldwijde 7gezondheidsproblemen. Het was daarom het ideale onderwerp om de samenwerking tussen docenten die hun kennis en klinische ervaring delen en aanvullen, uit te dagen. Velen van hen hadden zelfs in de ontwikkelingslanden (Afrika, Zuid-Amerika en het Verre Oosten) gewerkt of waren betrokken bij projecten om het lokale gezondheidssysteem te verbeteren, zoals in het geval van onze partners van Global Health Institute, Universiteit Antwerpen,België8.
Daarnaast hebben we als onderdeel van het iDEAL-programma ook een zeer interessante samenwerking opgezet met een aantal medische instellingen in Oeganda en hebben we enkele artsen kunnen uitnodigen om zich bij het onderwijzend personeel aan te sluiten, hun ervaring te delen in het beheren van verschillende tropische ID ’s en het omgaan met uitbraken zoals Ebola.
Het kernonderwijspersoneel (Parijs, Rome, Edinburgh) kwam in Parijs bijeen om het cursusprogramma te ontwikkelen, met als doel klassieke onderwerpen te combineren met actief leren door middel van paradigmatische klinische gevallen. De cursus werd vervolgens verrijkt door aanvullende kwesties toe te voegen, zoals genderinfecties, vaccinologie, tropische geneeskunde, basisbenaderingen voor uitbraakbeheer.
Een ander probleem was het feit dat studenten van deelnemende Europese universiteiten de cursus op verschillende carrièreniveaus volgden, van het2e tot het5e jaar. Om de ID-cursus te integreren in de verschillende Europese curricula, hadden we studentengroepen van verschillende niveaus:3e jaars studenten uit Parijs en Rome, vers van microbiologie en basispathologieconcepten, voor deze studenten werd de ID-cursus toegekend als equivalent van de curriculaire cursus. Edinburgh studenten waren heterogeen in niveaus (van2e tot5e jaar) en was in eerste instantie zeer succesvol omdat er geen ID gerichte cursus in hun curriculum. Studenten die de cursus volgden, kregen optionele studiepunten. Antwerpse groepen werden samengesteld door meer gevorderde studenten van 4-5jaar en de cursus werd opgenomen in de verplichte studiepunten van de keuze van de student. Dus hoe trek je de aandacht van zo ’n gediversifieerde studentenpopulatie? Het antwoord werd gevonden in nieuwe onderwijsbenaderingen: actieve betrokkenheid van studenten die, werkend in kleine groepen, van elkaar konden leren, interpretatie en redenering uitwisselen. De feedback van de student over de cursus was inderdaad erg belangrijk voor ons. We vroegen studenten om elk college en, aan het einde van de week, de algehele cursus te evalueren.
Interessant is dat, ondanks de heterogeniteit in de curriculaire niveaus van de student, hun cursusevaluatie en opmerkingen vergelijkbaar waren, wat aangeeft dat de leerbenadering effectief was, ongeacht het opleidingsniveau van de student.
Parallel aan de cursus werd ook een bron van kennis opgezet op de projectwebsite (https://ideal.u-paris.fr/). Het bevat essentiële informatie over de verschillende onderwerpen, die moeten worden verworven voordat de praktische lessen worden gestart. Deze learning open source is beschikbaar voor iedereen die bereid is om ID-onderwerpen te bestuderen of te vernieuwen, met leermateriaal van de cursusdocenten of webmateriaal dat nuttig wordt geacht voor de studenten.
Om de ID-vaardigheden te voltooien, werden studenten die de cursus volgden uitgenodigd om deel te nemen aan een zomerschool in Parijs Descartes, waar ze een week lang werden uitgedaagd door ID-noodgevallen, wetenschappelijke oefeningen door middel van games en ze ervoeren, de meeste van hen voor de eerste keer, ICU (intensive care unit) simulatiesessies in het Illumen-simulatiecentrum van Parijs Descartes 9.
Tot nu toe hebben we bijna 1000 medische studenten in heel Europa opgeleid: we zijn ons ervan bewust dat dit aantal hoog is binnen de populatie van de medische student en dat de werkelijke kosten van deze specifieke training relevant kunnen zijn. Opgemerkt zij dat alle leerkrachten zich vrijwillig hebben aangemeld voor deze ervaring met alleen reiskostenvergoedingen (zie tabel 2). Hoewel de verhouding tussen studenten en leraren onevenredig en waarschijnlijk onwerkelijk lijkt, moeten we bedenken dat we een behoorlijk aantal leraren hebben opgeleid die deze succesvolle methodologie hebben geleerd en ervaren, toepasbaar op alle klinische cursussen. De opgeleide leraren verklaarden inderdaad de nieuw verworven onderwijsstrategieën in hun reguliere cursussen te hebben geïntroduceerd. Bovendien heeft de online training die we tijdens de Covid19 lockdown hebben meegemaakt, onze visie op de cursus veranderd.
De geschiedenis van de Covid19 lockdown
Begin 2020, toen de SARS CoV2-uitbraak Europa bereikte, werd de eerste lockdown uitgeroepen. Op dat moment hadden we net een lerarenopleiding in Parijs afgerond door een groep experts in medisch onderwijs (van Dept. Of Medical Education of Utrecht, NL en Aston University, UK) die de leraren trainden in het gebruik van moderne hulpmiddelen om lezingen aantrekkelijker en effectiever te10.maken
Plotseling moesten we onze International Intensive Infectious Disease-cursussen reorganiseren om volledig online te worden gehouden11, 12. Het was een grote uitdaging om de interactiviteit met en tussen de studenten te behouden. Gebruikmakend van de eerdere onderwijservaring en de zomerschoolactiviteiten, gebruikten we webbronnen en hulpmiddelen, zoals het organiseren van virtuele groepen om ze samen te laten werken aan een specifiek onderwerp of aan een klinische casus. Verrassend genoeg slaagden we erin om de interactie tussen studenten en docenten te behouden en de resultaten waren bevredigend en lonend. Deze omstandigheid bleek een kans om te ervaren hoe web behulpzaam kan zijn bij het lesgeven en leren, een nuttige en handige hulpbron om het leren van studenten aan te vullen die we moeten blijven gebruiken en voorstellen. Wij geloven dat de plotselinge veranderingen die we moesten doorvoeren in de medische opleiding en het verwerven van vaardigheden tijdens de COVID-19 lockdown, een van de goede lessen is die we hebben geleerd tijdens deze verschrikkelijke pandemie13, 15.
De toekomst
Het project werd voor de derde keer uitgevoerd. IDEALiTER richt zich op het creëren van een nieuw geavanceerd studieprogramma dat tegemoetkomt aan onvervulde basisbehoeften (crisisbeheer, samenwerking, communicatie). Het richt zich op gezondheidswerkers op EU-niveau in de frontlinie van crises en maakt gebruik van innovatieve opleidingsbenaderingen om deze vaardigheden te verspreiden. Dit nieuwe project, goed gelegen in de internationale context, richt zich op meer gevorderde studenten, maar ook op zorgpersoneel (medisch en paramedisch) met werkervaring, door hen een meer globale visie te geven op opkomende infecties, vaccinatie, commUnication, media-educatie inclusief een internationale visie. Dit project, waarbij de vorige 7 EU-instellingen betrokken zijn, is bedoeld om de gezondheidswerkers van morgen voor te bereiden die moeten weten hoe ze moeten reageren op ID-crises zonder grenzen. Het project heeft tot doel nieuwe benaderingen voor de opleiding van gezondheidspersoneel op Europees niveau te bevorderen en bij te dragen tot Europees leiderschap in de strijd tegen infectieziekten. Het innovatieve karakter van het project wordt weerspiegeld in 4 dimensies: inhoud, doelgroepen, pedagogische methoden en een nieuwe benadering van verspreiding door het coachen van niet-partnerinstellingen. Het nieuwe IDEALiTER-project richt zich duidelijk op wereldwijde gezondheidskwesties.
Wereldwijde betrokkenheid bij gezondheid
Als erkenning voor onze steeds meer geglobaliseerde wereld wordt mondiale gezondheid een verplicht onderdeel van het curriculum van de medische school inEuropa16. Sinds de eerste cursus die we in 2015 organiseerden, hebben we ons gericht op ‘opkomende infecties’, om te evalueren hoe die infecties zich over de hele wereld verspreidden en wereldwijd een last werden. Vervolgens hebben we de migratiegerelateerde ziekten aangepakt en de interventies van meer ontwikkelde landen besproken om ID in derde landen te beheersen en te bevatten (zie tabel 1).
Naarmate de jaren verstreken, realiseerden we ons dat het bijzonder belangrijk was om jonge mensen te sensibiliseren.
Tabel 1. Agenda van IDEALE cursus 2017 kwestie. Global Health gerelateerde onderwerpen worden weergegeven in vet cursief.
Tabel 2. Studenten die deelnemen en docenten die betrokken zijn bij I3DC en IDEAL cursussen 2015-2022.
*Zomercursus over ID-noodsituaties in Parijs-Descartes.
medische studenten om risico ’s en preventie te identificeren, het organiseren van sessies met praktische voorbeelden (bijv. Reizigersvaccinatie, sensibilisatie en training). Toen we begonnen met ID-noodsituaties zomercursus organiseerden we oefeningen over hoe om te gaan met een epidemische gebeurtenis, hoe effectieve preventie te doen door vaccinsensibilisatie, enz.
Bovendien was de deelname van artsen uit Oeganda een buitengewone kans om hun ervaring te leren over hoe een uitbraak te beheren, zoals in het geval vanEbola17.
Concepten van wereldwijde gezondheid waren vanaf het begin aanwezig in onze cursussen, maar tijdens deze 8 jaar van lesgeven kregen de wereldwijde gezondheidsproblemen een toenemende relevantie in het ID-cursusleermiddel. Oproepen tot dekolonisatie van de wereldwijde gezondheid zijn onlangs versterkt en medische scholen moeten de kans grijpen om beoefenaars op te leiden die beter voorbereid zijn om een billijke bijdrage televeren18.
Ten slotte zal het nieuw goedgekeurde project IDEALiTER zich specifiek richten op ID-karakterisering en -beheer in crisissituaties, waarbij artsen en paramedici worden voorbereid op ID-noodsituaties met een specifieke visie op wereldwijde geneeskunde en gezondheid.
Conclusie
Wereldwijde toename van de wereldwijde migratie en handel hebben besmettelijke ziekten een punt van zorg gemaakt over de hele wereld en hebben de verbanden in gezondheid en geneeskunde tussen en tussen continenten benadrukt. Van artsen in ontwikkelde landen wordt nu verwacht dat ze een bredere kennis hebben van tropische ziekten en nieuw opkomende infecties, terwijl ze cultureel gevoelig zijn voor het toenemende aantal internationale reizigers en etnische minderheden. Het is duidelijk dat de wetenschap in een verbazingwekkend tempo vordert, dus er zijn prioritaire onderwerpen die moeten worden onderwezen aan medische studenten, waaronder wereldwijde gezondheidsproblemen, waaronder opkomende infecties, gezondheid van migranten, overdraagbare ziektepreventie, religieuze en sociaaleconomische implicaties, investeringsstrategieën en de gevolgen daarvan. Het blootstellen van medische studenten aan deze wereldwijde gezondheidsproblemen moedigt studenten aan om eerstelijnsgeneeskunde in te voeren, volksgezondheidsgraden te behalen en geneeskunde te beoefenen onder de arme en etnische minderheden. We streven ernaar om een generatie van sociaal bewuste artsen te bevorderen die beter voorbereid zijn om te zorgen voor een steeds diversere wereldburgers, ongeacht waar ze in de wereld werken.
Onze internationale intensieve ID-cursus was de perfecte gelegenheid om wereldwijde gezondheidsconcepten bij te brengen aan studenten door concrete voorbeelden van IDS te geven, niet alleen op het gebied van preventie en management, maar ook gerelateerd aan sociaaleconomische implicaties.
