Global Health and the Challenges of Prevention – From EU to UN Emergency Preparedness Mechanisms

Jak już wiemy – lub możemy definitywnie ocenić na podstawie naszych codziennych doświadczeń – pandemia Covid-19 zmieniła nasze postrzeganie tego, że już myśleliśmy o temacie „kryzys”, „zdrowie”, „globalny” i „wirus”; i z obu stron, osobiście i zbiorowo. Pandemia Covid-19 stworzyła „bodziec” dla europejskiej strategii lepszego przygotowania się i reagowania na różne sytuacje kryzysowe związane ze zdrowiem. Cytując przewodniczącą Komisji Europejskiej von der Leyen, kiedy Covid-19 uderzył w Europę w marcu 2020 r., „zbyt wiele [państw członkowskich UE] początkowo dbało o siebie […], zbyt wiele początkowo udzieliło odpowiedzi„ tylko dla mnie ””. Aby lepiej przygotować się w przyszłości, Komisja Europejska przedstawiła ambitne plany utworzenia Europejskiej Unii Zdrowia, aby chronić zdrowie obywateli UE i reagować na transgraniczne zagrożenia zdrowia.

Teraz, gdy możemy wyraźnie uznać i zgodzić się, że Covid-19 nie będzie ostatnim światowym stanem zagrożenia zdrowia publicznego, z którym będziemy musieli się zmierzyć W oparciu o tę ocenę Europa musi być lepiej przygotowana do wspólnego przewidywania i rozwiązywania bieżących i rosnących zagrożeń, nie tylko pandemii, ale także zagrożeń spowodowanych przez człowieka, takich jak bioterroryzm lub makroincydent chemiczny. Z pewnością każda społeczność, z dowolnego poziomu i wymiaru, może potrzebować przygotować nowy mechanizm reagowania, aby móc stawić czoła niewyobrażalnym lub niewyobrażalnym zagrożeniom i zagrożeniom, które mogą złamać lub nawet osłabić unijny styl życia.

Najlepszą nadzieją na poradzenie sobie z przyszłymi kryzysami zdrowotnymi jest przewidywanie i przygotowywanie się, zanim jakiekolwiek zagrożenie może się zmaterializować.

Nowy Urząd ds. Gotowości i Reagowania na Sytuacje Kryzysowe w dziedzinie Zdrowia (HERA ¹) jest nowym panelem powołanym w celu wzmocnienia zdolności Europy do zapobiegania transgranicznym sytuacjom kryzysowym w dziedzinie zdrowia, ich wykrywania i szybkiego reagowania na nie poprzez zapewnienie rozwoju, produkcji, zamówień i sprawiedliwego podziału kluczowych medycznych środków zaradczych ².

Główną misją HERY będzie:

– wzmocnienie koordynacji bezpieczeństwa zdrowotnego w Unii w czasie gotowości i reagowania kryzysowego oraz połączenie państw członkowskich, przemysłu i odpowiednich zainteresowanych stron we wspólnym wysiłku;
– identyfikowanie i eliminowanie potencjalnych słabych punktów i strategicznych zależności w Unii związanych z opracowywaniem, produkcją, zamówieniami, gromadzeniem zapasów i dystrybucją medycznych środków zaradczych;
– przyczynianie się do wzmocnienia globalnej architektury gotowości i reagowania na sytuacje kryzysowe w dziedzinie zdrowia.

HERA zostanie ustanowiona w ramach Komisji jako wspólny zasób zarówno dla państw członkowskich, jak i UE. Utworzenie HERA w ramach Komisji pozwoli na szybką operacjonalizację do początku 2022 r., elastyczność w organizacji i mobilizację istniejących uprawnień, narzędzi i programów Komisji. HERA została zdefiniowana jako „kluczowy filar Europejskiej Unii Zdrowia” ³ , jak ogłosiła przewodnicząca von der Leyen w swoim orędziu o stanie Unii w 2021 r. „i wypełni lukę w reagowaniu UE na sytuacje kryzysowe w zakresie zdrowia i gotowości”. Unia Zdrowia ⁴ zostanie sfinansowana znaczną kwotą 5,1 mld EUR w okresie siedmiu lat (2021-2027), czyli dziesięć razy więcej niż poprzedni budżet na zdrowie. Wnioski obejmują rozszerzenie mandatów Europejskiej Agencji Leków (EMA ⁵) i Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC ⁶) oraz zmianę rozporządzenia w sprawie poważnych transgranicznych zagrożeń zdrowia. W ramach tego pakietu został również ogłoszony unijny Urząd ds. Gotowości i Reagowania na Sytuacje Kryzysowe w dziedzinie Zdrowia (HERA) – ustanowiony przez prezydent Ursulę von der Leyen jako organ wzorowany na amerykańskim Biomedical Advanced Research and Development Authority,BARDA⁷.

Na podstawie interesującego badania ewaluacyjnego na temat skutecznej zdolności EHRA do realistycznego zaspokojenia potrzeb dotkniętych społeczności podczas kryzysu zdrowotnego w nagłych wypadkach przez Federację Europejskich Akademii Medycznych, (FEAM ⁸), możemy spróbować podsumować następujące główne punkty, które mogłyby zdefiniować rolę i zadanie HERY:

• HERA musi być skoncentrowana, ale jednocześnie wystarczająco elastyczna, aby dostarczać wyniki, budować wiarygodność, skuteczność oraz brać pod uwagę długoterminowe konsekwencje i ryzyko. W perspektywie krótkoterminowej HERA powinna starać się szczegółowo zrozumieć i zaradzić lukom na poziomie europejskim w zakresie medycznych środków zaradczych w zakresie gotowości i reagowania na pandemię. HERA musi zapewnić, że są one dostępne dla krajów o niskich i średnich dochodach. Jednocześnie należy realistycznie ocenić, co można osiągnąć dzięki ograniczonemu dostępnemu finansowaniu.
• Struktura, kompetencje i finansowanie HERA muszą być wystarczająco ambitne i elastyczne, aby reagować w scenariuszach innych niż w kontekście Covid-19.
• W perspektywie średnio- i długoterminowej Komisja powinna przeanalizować wszystkie transgraniczne zagrożenia zdrowia, przed którymi stoją obywatele europejscy, i zaproponować większą ambitną rolę HERA. Działania, które HERA prowadzi w przyszłości, powinny zostać zdefiniowane po dogłębnej analizie luk.
• Stworzenie HERA jest okazją do zharmonizowania europejskiego krajobrazu biomedycznego w zakresie badań i rozwoju pod kątem gotowości na wypadek pandemii i zdolności szybkiego reagowania.
• HERA powinna sformalizować i skoordynować kompleksowy nadzór nad działaniami badawczo-rozwojowymi w całej UE w sytuacjach nadzwyczajnych związanych ze zdrowiem.
• HERA musi utrzymywać wiedzę i zasoby między kryzysami. HERA powinna wdrożyć podejście „Jedno zdrowie”.
• HERA musi współpracować, aby wykorzystać mocne strony unijnego systemu opieki zdrowotnej i badań.
• HERA musi ściśle współpracować z innymi instytucjami UE (w tym z europejskimi agencjami związanymi ze zdrowiem), inicjatywami i programami, aby umożliwić i wzmocnić, a nie umniejszać, istniejące działania.
• HERA musi ściśle współpracować z państwami członkowskimi w celu budowania legitymacji i zaufania, włączając i dzieląc się krajową wiedzą fachową.
• HERA musi budować i utrzymywać relacje między kryzysami, aby w sytuacjach kryzysowych mogła szybko reagować we współpracy z zaufanymi partnerami.
• HERA musi priorytetowo traktować budowanie silnych relacji z przemysłem.
• HERA musi zbudować szeroką bazę wsparcia, aby być skuteczną i zdobyć zaufanie.
• HERA musi być globalna w swoim podejściu do zagrożeń dla zdrowia, aby odzwierciedlać europejskie wartości, poprzez włączenie współpracy i dostępu do swoich prac.
• HERA musi przyjąć globalne podejście do gotowości na wypadek sytuacji kryzysowych i zdolności szybkiego reagowania.
• HERA powinna nadać priorytet sprawiedliwemu dostępowi do swoich funduszy i operacji.

Kontekst międzynarodowy

1.1 Powszechne ubezpieczenie zdrowotne (UHC)

– Uniwersalne ubezpieczenie zdrowotne (UHC) ⁹ oznacza, że wszystkie osoby i społeczności otrzymują usługi zdrowotne, których potrzebują, bez cierpienia finansowego. Obejmuje pełne spektrum niezbędnych, wysokiej jakości usług zdrowotnych, od promocji zdrowia po profilaktykę, leczenie, rehabilitację i opiekę paliatywną w całym cyklu życia.

– Świadczenie tych usług wymaga wystarczającej liczby wykwalifikowanych i kompetentnych pracowników służby zdrowia i opieki o optymalnym zestawie umiejętności na poziomie obiektu, zasięgu i społeczności, którzy są sprawiedliwie rozmieszczeni, odpowiednio wspierani i cieszą się dobrymi warunkami pracy. Strategie UHC będą musiały umożliwić wszystkim dostęp do usług, które zajmują się najważniejszymi przyczynami chorób i śmierci oraz zapewniają, że jakość tych usług jest wystarczająco dobra, aby poprawić zdrowie osób, które je otrzymują.

– Wyzwania te są równie istotne w krajach o niskim i średnim dochodzie, tak więc rozszerzenie zasięgu przekłada się również na lepsze wyniki zdrowotne dla wszystkich.

– Ochrona ludzi przed konsekwencjami finansowymi płacenia za usługi zdrowotne z własnej kieszeni zmniejsza ryzyko, że ludzie zostaną zepchnięci w ubóstwo, ponieważ nieoczekiwana choroba wymaga od nich zużywania oszczędności życia, sprzedawania aktywów lub pożyczania – niszcząc ich przyszłość, a często także przyszłość ich dzieci|||UNTRANSLATED_CONTENT_START|||¹⁰.|||UNTRANSLATED_CONTENT_END|||

1.2 W jaki sposób kraje mogą poczynić postępy w kierunku UHC?

– Wiele krajów czyni już znaczne postępy w kierunku UHC, chociaż wszędzie pandemia Covid-19 wpłynęła na dostępność systemów opieki zdrowotnej do świadczenia nieprzerwanych usług zdrowotnych.

Wszystkie kraje mogą podjąć działania, aby szybciej zmierzać w kierunku UHC pomimo niepowodzeń pandemii Covid-19 lub utrzymać już osiągnięte zyski. W krajach, w których usługi zdrowotne są tradycyjnie dostępne i przystępne cenowo, rządy mają coraz większe trudności z odpowiedzią na potrzeby zdrowotne ludności i rosnące koszty usług zdrowotnych.

– Pandemia Covid-19 dramatycznie pokazała nieocenioną rolę pracowników służby zdrowia i opieki oraz znaczenie zwiększenia inwestycji w tym obszarze.

Aby spełnić wymagania dotyczące siły roboczej w zakresie zdrowia określone w celach zrównoważonego rozwoju i celach UHC, do 2030 r. potrzeba ponad 18 milionów dodatkowych pracowników służby zdrowia. Luki w podaży i popycie na pracowników służby zdrowia koncentrują się w krajach o niskim i średnim dochodzie. Przewiduje się, że rosnące zapotrzebowanie na pracowników służby zdrowia zwiększy globalną gospodarkę o około 40 milionów miejsc pracy w sektorze opieki zdrowotnej do 2030 r.

– Potrzebne są inwestycje zarówno ze strony sektora publicznego, jak i prywatnego w edukację pracowników służby zdrowia, a także w tworzenie i obsadzanie finansowanych stanowisk w sektorze zdrowia i gospodarce zdrowotnej. Pandemia Covid-19, która początkowo nieproporcjonalnie wpłynęła na pracowników służby zdrowia, podkreśliła potrzebę ochrony pracowników służby zdrowia i opieki, nadania priorytetu inwestycjom w ich edukację i zatrudnienie oraz wykorzystania partnerstw w celu zapewnienia im godnych warunków pracy.

UHC koncentruje się nie tylko na tym, jakie usługi są objęte, ale także w jaki sposób są one finansowane, zarządzane i dostarczane.

Konieczna jest zasadnicza zmiana w świadczeniu usług, tak aby usługi były zintegrowane i ukierunkowane na potrzeby ludzi i społeczności.

Obejmuje to reorientację usług zdrowotnych w celu zapewnienia, że opieka jest świadczona w najbardziej odpowiednim otoczeniu, przy odpowiedniej równowadze między opieką zewnętrzną a stacjonarną oraz wzmocnienie koordynacji opieki.

W związku z tym, aby osiągnąć cel zrównoważonego rozwoju 3.8 powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego dla wszystkich do 2030 r., co najmniej 1 miliard więcej osób będzie musiało mieć dostęp do podstawowych usług zdrowotnych w każdym pięcioletnim okresie między 2015 a 2030 r.

– Wysiłki UHC mają na celu stworzenie powszechnego dostępu do silnego i odpornego systemu opieki zdrowotnej skoncentrowanego na ludziach, którego podstawą jest podstawowa opieka zdrowotna. Usługi świadczone przez społeczność, profilaktyka zdrowotna i profilaktyka chorób to kluczowe elementy, a także szczepienia, które stanowią silną platformę podstawowej opieki zdrowotnej, na której należy budować UHC.

1.3 Czy można zmierzyć UHC?

Odpowiedź brzmi: TAK, monitorowanie postępów w kierunku UHC powinno koncentrować się na dwóch rzeczach:

– Odsetek ludności, która może uzyskać dostęp do podstawowych usług zdrowotnych wysokiej jakości (SDG 3.8.1).

– Odsetek ludności, która wydaje dużą część dochodu gospodarstwa domowego na zdrowie (SDG 3.8.2).

Pomiar kapitału własnego ma również kluczowe znaczenie dla zrozumienia, kto pozostaje w tyle, gdzie i dlaczego. Wraz z Bankiem Światowym, KTÓRY OPRACOWAŁ
ramy pomiaru i śledzenia postępów UHC poprzez monitorowanie obu kategorii, biorąc pod uwagę zarówno ogólny poziom, jak i stopień, w jakim UHC jest sprawiedliwy, oferując pokrycie usług i ochronę finansową wszystkim osobom w populacji, takim jak ubodzy lub osoby mieszkające na odległych obszarach wiejskich.

Perspektywa OECD na temat globalnego zdrowia i jego wpływu na poziomie krajowym

Według ostatniego raportu OECD „Zdrowe dla wszystkich?”¹¹ dobre zdrowie jest kluczowym elementem dobrego samopoczucia populacji. Dobre samopoczucie nie oznacza tylko, że nie jest się chorym medycznie, ale rozważa się jednostkę w holistycznym podejściu: „wpływ na wyniki społeczne, edukacyjne i wyniki na rynku pracy – bycie w dobrym lub złym zdrowiu ma również szersze implikacje dla szans ludzi na prowadzenie satysfakcjonującego i produktywnego życia”.

Nierówności w dostępie do systemu opieki zdrowotnej mają ogromny wpływ na warunki życia i pracy oraz na¹² czynniki behawioralnena wszystkich poziomach i w znacznej części świata, zwłaszcza we współpracy południe-południe.

Ogólny przegląd można znaleźć w bazie danych OECD dotyczącej zdrowia, która oferuje najbardziej kompleksowe źródło porównywalnych statystyk dotyczących zdrowia i systemów opieki zdrowotnej w krajach OECD.

Jest to niezbędne narzędzie do przeprowadzania analiz porównawczych i wyciągania wniosków z międzynarodowych porównań różnych systemów opieki zdrowotnej ¹³.