Pandemi sonrası insanlığın büyük hedefleri, sağlıktan iklime, barıştan sosyal kapsayıcılığa, her birinin çıkarlarını aşar ve yalnızca başkalarının çıkarlarıyla birlikte takip edilir: aslında, bir tür küresel anlayışa ulaşma ihtiyacıyla birleşirler.

Muhtemelen bunun özellikle yeni olmadığı söylenebilir. Ancak çağdaş koşul, işbirliğini değil, temelde gerekli olan anlayışı sağlar. Yapısal nedenlerden dolayı. Araştırma ve eğitim bu çağdaş dinamiğin ayrılmaz parçalarıdır.

Peki tüm bunlar ne için? Bilgi çağında, değer soyut olana odaklanır: araştırma, tasarım, imaj, organizasyon, ürünlerin anlamı. Dijital altyapı, ekonomik değeri tam olarak özetleyen bilgi yönetimi için gereklidir. Buna karşılık, talep sahibi teklif sahibinin teklifinde bunu tanıdığında değer tanımlanır: böylece iletişim boyutunda ortaya çıkar. Fiyatın aksine, değer sadece parasal değil, aynı zamanda kültüreldir.

Bu nedenle, temel değişim boyutu dönüştürülür: pazarda gerçekleşen fiyatların ve değiş tokuş edilen maddi mal miktarlarının niceliksel olarak belirlenmesiyle ilgili değil, daha çok ürün ve hizmetlere gömülü bilginin değerini ifade eden ve tanıyan insanlar arasındaki diyalogla ilgilidir. Kısacası, bilgi ekonomisi, teklif edenler ve talep edenler, ürün ve hizmetlere gömülü bilginin değerini iletir ve anlarsa çalışır. Küresel bağlamda, bu iletişimler uluslararası ve kültürlerarasıdır ve bu nedenle diller arası ve kültürel sınırlar olmalıdır – bu da çeviri ve yerelleştirme endüstrisinin hizmetlerinin stratejik olduğu anlamına gelir. Bu doğruysa, insanlar ve nüfuslar arasındaki karşılıklı anlayış konusu, şirketler ve alıcılar için öncelikler listesini yukarı taşımalıdır.

Peki böyle bir senaryoda tanınabilecek riskler ve fırsatlar nelerdir?

Şirketlerini geliştirmek için günlük işlerle meşgul olan girişimciler, kamu ve özel teşebbüslerin yöneticileri, devlet görevlileri ve eğitim kurumlarının liderleri, uluslararası iletişim faaliyetlerine katılımı ertelemek için cazip olabilir. Ancak çeviri ve yerelleştirme dünyasındaki yenilikler onları konuya odaklanmaya ikna edebilir. Makine çevirisi sayesinde bir metnin bir dilden diğerine iletimi büyük diller için daha kolay hale geliyorsa, farklı kültürel bağlamları dikkate almanın katma değeri araştırılmalı ve önemli ticari faaliyetlerin görevi haline gelmelidir. Sadece üretimin aşağı akış ucunda pazarlama değil, aynı zamanda yukarı akış ucunda planlama ve tasarım: çünkü ürünler ve hizmetler kendi başlarına iletişim kurarlar. Örneğin, tüm platform faaliyetleri aslında firmanın ürünü ve iletişimidir. Ve yapı
platformların çoğu, topluma değerli bir hizmet sağlayan kurumlar biçimine katkıda bulunur. Tasarım aşamasından itibaren hizmet, sosyal değer formlarının geliştirilmesinde işbirliği yapanlar arasında karşılıklı anlayış oluşturmak için erişilebilir olmayı düşünmelidir.

Endüstriyel ekonominin ilk olarak malların üretildiği süreçlerle ve daha sonra bunları satmak için tanınmalarını sağlamak için gerekli reklamları yapmakla ilgili olabileceği düşünülüyordu. Bugün, iletişim – yani değeri ifade etmek ve tanımak için gerekli olan bilginin paylaşımı – ürünün ve onu üreten tüm şirketin tasarımının ayrılmaz bir parçasıdır. Aynı şey eğitim kurumları, araştırma merkezleri, sivil toplum kuruluşları vb. için de geçerlidir.

Bazıları, uluslararası anlayışın yalnızca bir lingua franca veya küresel bir ifade aracının geliştirilmesi yoluyla etkili bir şekilde elde edildiğini iddia edebilir. Ancak kültürleri köprülemek için hangi dil seçilirse seçilsin, aslında o dilin ortaya çıktığı ülkenin kültürel yapılarını iletişime dayatır.

Çok dillilik, zaman içinde kendi dillerini geliştiren kültürlerin derinliğini arttırır: başka bir kültürün ifade tarzlarına uyum sağlayarak, insanlar kendi kültürlerinden yararlanamazlar, ancak kendilerini başkasının kültürüne dair bilgileriyle sınırlamak zorundadırlar.

Kültürel çeşitlilik bir zenginlik biçimidir. Bölünmediği müddetçe.

Paylaş: