Opmerkingen
|
Deel 1, Nummer 1
Opmerkingen
|
Deel 1, Nummer 1

Emozioni virali. Le voci dei medici dalla pandemie

Luisa Sodano;Maria Gabriella Buzzi
DOI: https://doi.org/10.36158/978889295359810
Meest gelezen
IN DIT NUMMER

De ongekende en onverwachte Covid-19-pandemie veroorzaakt door het nieuwe coronavirus Sars-CoV-2 dwong artsen om hun dagelijkse werkroutine te verstoren, om volledige ziekenhuizen in Covid-19-eenheden te bekeren en hun eigen dagelijkse privéleven te verlaten. Tijdens de pandemie Fase 1 kregen Italiaanse artsen plotseling te maken met een buitengewone ervaring nadat Sars-CoV-2/ Covid-19 zich begin 2020 in China verspreidde. Zelfverloochening en mededogen waren de machtige krachten die hun onophoudelijke werk dreven. De onvervulde behoefte aan adequate omgang met en behandeling van patiënten vanwege de nieuwheid en de eigenaardigheid van de infectie/ziekte, samen met de onvoorbereidheid voor de pandemie, vond plaats voor discussie in een pasgeboren sociale groep, de zogenaamde “The 100,00 doctors Facebook group”, die spontaan en snel de bron van informatie, discussie en managementvoorstellen was geworden. Ondertussen was het ook de plaats waar innerlijke en verborgen emoties hun formulering vonden die uiteindelijk leidde tot een verzameling van korte verhalen die is uitgegroeid tot een boek getiteld Emozioni virali. Le voci dei medici dalla pandemie. Deze bloemlezing, die persoonlijke en professionele ervaringen rapporteert, kan dienen als een geschiedenisboek om de volgende generatie te onderwijzen, om de herinnering aan de unieke tijd tijdens de Sars-CoV-2/ Covid-19-pandemie fase 1 te bewaren, om te helpen bij het verbeteren van het Italiaanse gezondheidssysteem en om de positieve rol van digitale communicatie te benadrukken, wanneer correct gebruikt.

Emozioni virali, Le voci dei medici dalla pandemie is gewijd aan alle slachtoffers van Covid-19 en royalty ’s zullen worden geschonken aan families van artsen die de pandemie niet hebben overleefd.

Tegen de tijd dat het nieuwe coronavirus Sars-CoV-2 zich in China uitbreidde en zijn waanzinnige haast over de hele wereld begon, en Codogno (Lodi, Italië) de eerste erkende Italiaanse Covid-19-zaak (21 februari 2020) organiseerde, werd een Facebook-groep van Italiaanse artsen opnieuw geconverteerd om specifiek het nieuwe virus en de gerelateerde ziekte aan te pakken (“Coronavirus, Sars- CoV-2 e Covid-19 gruppo per soli medici” https://www.facebook.com/groups/ Coronavirusmediciitaliani/).

In een paar weken registreerde de site meer dan 100.000 artsen en werd overbelast door posten van elk type medische specialisten die melding maakten van de kritieke omstandigheden waarin ze werkten, waarbij ze elke vorm van Covid-19-symptomen beschreven, om suggesties vroegen, geïnfecteerd raakten en behandelingen ondergingen, soms in de Intensive Care Unit vanwaar ze, tot het mogelijk was, een enkel kenmerk en ziekteprogressie beschreven. Tijdens de eerste paar weken, samen met ademhalingskenmerken van de ziekte, werden vele andere kenmerken verlicht en gaven aanwijzingen voor het herkennen van Covid-19, zelfs in de afwezigheid van ademhalingssymptomen bij niet-gehospitaliseerde mensen. Hypo/ anosmie en hypo/ageusie werden continu gemeld en werden geleerd als de meest voorkomende en aansprekende symptomen van de ziekte, die de vroege betrokkenheid van het neurologische systeem aantonen en leiden tot de hypothese van een directe toegangspoort van het virus van de neus naar de hersenen die resulteerde in ernstige complicatie van Covid-19 (d.w.z. ischemische of hemorragische beroerte) waargenomen bij ziekenhuispatiënten. Alertheid op deze en andere symptomen en verschijnselen, zoals huidmanifestaties van Covid-19, was cruciaal voor het snel identificeren van patiënten die de bron van infectie voor andere personen kunnen zijn. Anatomisch-pathologische bevindingen werden vaak beschreven in de groep en veel van de informatie diende om de mechanismen van de ziekte beter te begrijpen en om een adequate behandeling te hypothesen, omdat het Sars-CoV-2-virus en de bijbehorende ziekte, Covid-19, volledig nieuw waren.

Ondertussen was de groep de omgeving waarin persoonlijke gevoelens naar voren kwamen alsof het de enige plek was om over te praten en de emotionele kant van de pandemische ervaring te delen. In deze context postte Luisa Sodano, epidemioloog, die zich kort daarvoor in de groep had ingeschreven, op 23 april 2020 haar idee om dit emotionele deel van het verhaal op de een of andere manier te verzamelen. Binnen twee weken stuurden veel artsen hun korte verhalen, voornamelijk uit Noord-Italië, waarvan er 37 het lichaam van het boek werden.

Het voorwoord geschreven door Camillo Il Grande, Gastro-intestinale Chirurg, de oprichter arts van het Facebook-concern, onderstreept de rol van de groep als de bevoorrechte hub om te discussiëren, meningen uit te wisselen, vragen te stellen en ondersteuning te bieden. Zoals Camillo zegt, het boek is “de natuurlijke evolutie van zelfbewustzijn en confrontatie” dat zich ontwikkelde tijdens de pandemie “Fase 1” binnen de groep waar elke twijfel, elk hulpverzoek, informatie, elk gevoel of angst verzameld en gekoesterd kon worden.

De inleiding, geschreven door de leden van de redactie (Patrizia Iolanda Ambruoso, Marina Bianchi, Maria Gabriella Buzzi, Giuliana Crisman, Marcello Marcelli, Stefania Mostaccioli, Luisa Sodano en Marco Solaro) schetst de inhoud van de delen van het boek waarin de toestand wordt beschreven waarin elke arts/schrijver zijn/haar werk uitvoert. De onvervulde behoeften en de spasmodische zoektocht om te gaan met het virus en de bijbehorende ziekte waren de kern van de discussie. Ondertussen leidde het gevoel van solidariteit dat binnen de groep ontstond en dat zou resulteren in de zogenaamde ‘bijkomende affecties’, tot het idee dat een dergelijk stukje geschiedenis, zoals het door artsen (en alle andere gezondheidswerkers) werd ervaren, het verdiende om in de toekomst erkend en mogelijk herinnerd te worden. Daarom moesten de “leidende acteurs” het zo nu en dan opschrijven, voordat ze de innerlijke emotionele component verloren. De menselijkheid, inclusief gevoel van impotentie, machteloosheid en eenzaamheid zijn de leidende gevoelens in het hele boek, die zowel artsen als patiënten gemeen hebben.

De vijf secties hebben specifieke tracks op basis van de rol die een arts/ schrijver had in zijn/haar medische activiteit. Het eerste deel van het boek, “De context” is een overzicht van de omstandigheden waarin de Sars-CoV-2-pandemie zich verspreidde in Italië. Allereerst het ontbreken van een geactualiseerd plan voor een Italiaanse pandemie, waaruit blijkt dat Italië slecht in staat is de pandemie het hoofd te bieden, en vervolgens het twijfelachtige nieuws uit China en de onzekerheid van de WHO, de snelle stormloop van het virus in Noord-Italië en de veronderstelling van de nationale lockdown, de moeilijkheden bij het opzetten van een adequaat monitoringsysteem om clusters te identificeren en gevallen te isoleren, en uiteindelijk het overweldigende dagelijkse aantal slachtoffers en de noodzaak om lijken buiten Bergamo te verplaatsen, waar er niet genoeg ruimte was om ze te begraven, via de vrachtwagens van het Italiaanse leger. Dit was en is nog steeds het moeilijkste plaatje en de ergste herinnering aan de Covid-19-pandemie “Fase I”. In de volgende secties, “Met blote handen”, “Steden en platteland”, “Beste collega, wil je me helpen?” en “De achterhoede”, beschrijven 37 verhalen de vele verschillende omstandigheden waarmee artsen te maken kregen tijdens de pandemie Fase I.

“De literaire categorie waaraan het werk is toe te schrijven kan worden geïdentificeerd als narratieve geneeskunde. […] Narratieve geneeskunde zijn ook verhalen die epidemieën niet vanuit een medisch-wetenschappelijk oogpunt bekijken, maar in feite vanuit een literair perspectief. […] De verhalen die voortkomen uit de eigenlijke ervaring van ziekte zijn van een andere aard. In het Engels wordt deze productie verzameld onder het label“misery report”, of verhalen over lijden veroorzaakt door pathologieën en behandelingstrajecten (ellende in deze context betekent tegenslag, ongeluk, lijden)”. Zo kwalificeert Sandro Spinsanti, bio-ethicus, het boek Emozioni virali (https://sandrospinsanti.eu/la- pandemia-e-i-suoi-affetti- collaterali/). In zijn commentaar belicht Spinsanti enkele van de heersende emoties die naar voren komen bij het lezen van de verhalen. Onder die, het gevoel van trots op het beroep en. “geen triomfalisme onder het veelgeprezen profiel van helden en engelen: gewoon een herwonnen bewustzijn, op grond van een verbintenis in extreme omstandigheden”, samen met het bewustzijn kwetsbaar te zijn.

Zoals eerder werd gezegd, komt deze “bloemlezing” voort uit de behoefte om persoonlijke ervaringen te beschrijven om in real time een cruciaal wereldwijd moment te getuigen. Emozioni virali is daarom een interessant en uniek geschiedenisboek dat in de toekomst kan dienen als een leerboek om met volgende generaties te communiceren.

Bovendien vragen het besef van onvoorbereidheid en de drang om te klagen over een ontoereikend gezondheidsstelsel om een grondige herziening. De gerapporteerde ervaring kan de basis leggen voor een vernieuwd volksgezondheidsstelsel. Zoals een lezer van Emozioni virali zei: “Dit boek bevat een 30-jarig project voor de volgende Italiaanse Health System”.

Tot slot, de manier waarop Emozioni virali tot leven kwam in het midden van de lockdown, benadrukt het potentieel van digitale communicatie. Het “Facebook-concern van 100.000 artsen” is in feite het eerste en tot nu toe grootste sociale netwerk dat specifiek aan de pandemie is gewijd. Emozioni virali is volledig gebouwd door middel van digitale communicatie en virtuele vergaderingen van de redactie laat op de avond na zware werkdagen en verbazingwekkend kwam het tot leven als een behandeling en tastbaar object. De meeste artsen/schrijvers hebben nog niet de kans gehad om elkaar persoonlijk te ontmoeten. Het boek is voornamelijk gepresenteerd in virtuele vergaderingen of via massamedia (kranten, nationale radio- en tv-zenders). Van de weinige presentaties ‘in aanwezigheid’ is het echter opmerkelijk om die in Lombardije in herinnering te roepen: in Martinengo (Bergamo) op 16 juli 2020 en in Milaan op 30 september 2020, een eerbetoon aan een regio die de ergste impact van de Sars-CoV-2-pandemie en de grootste tol voor Covid-19 heeft ervaren.

De Italiaanse artsen, verpleegkundigen en gezondheidswerkers zijn genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede voor 2021 als erkenning voor hun inspanningen om het hoofd te bieden aan een zeer ernstige gezondheidscrisis.

Delen:

Note

Meest gelezen
IN DIT NUMMER