Medycyna tradycyjna i religie ludowe w Etiopii-Wallo

1. Wprowadzenie
Etiopia znajduje się w Rogu Afryki w regionie Afryki Wschodniej i liczy ponad 120 milionów mieszkańców oraz 88 osób i grup językowych. Etiopia jest domem dla chrześcijan i muzułmanów od ponad tysiąca lat. Od VII wieku islam jest praktykowany w Etiopii przez miliony ludzi. Obecnie około 35% całkowitej populacji stanowią muzułmanie żyjący w islamie sunnickim, głównie sufici z nakazem Kadirijji, 63% chrześcijanie z prawosławną większością, a następnie protestanci i bardzo niewielki odsetek katolików, a także rdzenne tradycje. Tradycyjnie Etiopia była uważana za chrześcijańską wyspę. Pojęcie to zostało jednak zakwestionowane¹. Spis powszechny z 2007 r. pokazuje, że muzułmanie stanowili 33,9%, chrześcijanie 62,8% (odpowiednio prawosławni 43,5%, protestanccy 18,6% i katoliccy 0,7%), a pozostałe populacje należą do różnych tradycji tubylczych. Etiopia jako pierwsza przyjęła islam, zapewniając schronienie migrantom, którzy byli towarzyszami (ṣaḥāba) proroka Mahometa we wczesnych dniach islamu, 615. Tak więc islam dotarł na terytorium Etiopii przed wieloma krajami afrykańskimi, co może również wzmocnić strategiczny charakter Etiopii w odniesieniu do islamu. Jednak większość muzułmanów jest bardziej skłonna do ludowej religii islamskiej i praktyk z tradycyjnymi lekami. Ponadto znaczna liczba wyznawców ewangelii (protestantów) praktykuje podobne ludowe praktyki religijne jak medycyna, którą można uznać za medycynę tradycyjną. Stosowanie medycyny tradycyjnej w religiach ludowych jest nieco nieprofesjonalne i nieetyczne, co wymaga poważnej analizy na tym kierunku studiów.

CZYM JEST RELIGIA?
Słowo Folk odnosi się do przekonań i praktyki większości populacji. Praktyka ta jest znana, popularna i znienawidzona przez formalnych naśladowców. Wielu religijnych ludzi w naszym świecie praktykuje swoje zaangażowanie religijne w oparciu o praktyki ludowe. Jednak nikt nie powiedziałby, że to, co robię, jest praktyką „ludową”. Ta nazwa „Folk” pochodzi od uczonych w tej dziedzinie. Paul Hebert, Daniel Shaw i Tite Tienu omawiają tę kwestię w swojej książce Understanding Folk Religions². Uczeni promują ten podział i ekspresję, badając bezpośrednie i jasne nauki religii i przeprowadzając odpowiednie badania pod kątem tego, co dzieje się w praktyce. Klasyfikują je zgodnie z wynikami swoich badań, twierdząc, że jest to mieszanka rzeczywistego i ludowego układu.
Zazwyczaj podatni na to tradycyjne traktowanie religijne są:
– Ci, którzy chcą nadziei, którzy chcą pomocy, zwłaszcza ci, którzy chcą wyjść ze swojej sytuacji i problemów w sposób inny niż zwykła praktyka. Muzułmańska podróż do nadprzyrodzonej mocy jest wspomniana w następujący sposób:
– Bezradni i beznadziejni często podejmują działania, aby połączyć się z nadprzyrodzoną siłą. Tego typu wydarzenie jest uważane za zwyczaj wśród muzułmanów. (Swartley, 2005, s. 196)³.
Chociaż ludowi muzułmanie wierzą w Allaha, są zobowiązani do przyłączenia się do tradycyjnych praktyk i kultu kosmitów. Sytuacja ta występuje nie tylko wśród muzułmanów, ale także wśród wyznawców innych religii. Główną cechą i przejawem religii ludowej jest to, że dąży ona do zaspokojenia uczuć i potrzeb większości ludzi. We wspomnianej wyżej książce pisarz Rick Love stwierdza:
Skupiają się głównie na codziennych problemach i życiu, ale mają niewielkie zrozumienie ostatecznych celów życia. To, co będzie nadal zadowalać tych ludzi, to władza i sukces, a nie prawda, logika i zrównoważone podejście. (Miłość, 2000, s. 209)⁴
Ludowy islam w Wallo jest postrzegany z tej samej perspektywy. Ludzie myślą, że wierzą w wszechmocnego twórcę, ale łączą tę wiarę z wiarą w inne moce. A. Wiara w jednego stwórcę (Allaha) i inne moce (duchy) islamu ludowego w Wallo jest uważana przez jego wyznawców za prawdziwą drogę islamu. Ale kiedy ich praktyka jest dogłębnie badana, ich tradycyjne zachowanie ją obciąża. W szczególności niewiele osób postrzega koegzystencję z obcymi duchami i (zars) jako odpowiedni sposób na życie. Niektórzy nazywają obcego ducha nad sobą: „yebalye” kontrolującym mnie. Myślą, że życie, które prowadzą, jest ich mnóstwem możliwości, które daje im ten duch. Jednak wielu nie jest w zdrowiu, ale w chorobie; żyją w strachu, a nie w pewności siebie. Chociaż ludowi muzułmanie mówią, że nie ma innego Boga niż Stwórca, wielu z nich żyje w strachu przed złymi duchami. Zagadnienie to, opisane przez jednego z pisarzy w książce Spotkanie ze światem islamu, sugeruje:
Chociaż muzułmanie wierzą w wielkość Allaha, wielu z nich żyje w strachu przed złymi duchami. Religia uczy, że istnieje tylko jeden Bóg i że nie ma innego pośrednika między człowiekiem a Nim. Jednak duża liczba muzułmanów poszukuje kogoś o specjalnych mocach prorockich.⁵
Ci ludzie myślą, że Bóg jest daleko od nich. Według J. Spencera Triminghama mają tendencję do poszukiwania władzy z bliższego źródła, od duchów i bogów. Sugeruje:
Jedność Boga musi być spełniona w każdej sytuacji. Jednak ze względu na Bożą renomę i strach, potrzebni są współwłaściciele duchów. (Trimingham, 1952, s. 256)⁶
Trimingham sugeruje, że zar został odziedziczony po mocarstwach mieszanych. Tradycyjny islam w Wallo opiera się na czczeniu złych duchów i strachu przed siłami zła. Nie ma wątpliwości co do wiary w moc Bożą, ale wiara miesza się z innymi mocami. Według jednego z moich informatorów, Aregu Ali7, wspomniał o kimś, kto kontroluje jej życie, które większość ludzi w Wallo ma to, co nazywają szefem (yebalye) lub kontrolerem. Znaczenie yebaly): Ten, który mnie kontroluje lub rządzi mną. Często zdarza się, że konsultujesz się z przełożonym, gdy masz do czynienia z ważnymi kwestiami w życiu. Dlatego wiara tych ludzi w jednego twórcę przeplata się i łączy z wiarą w inne duchy i moce. Ze względu na częste używanie imienia Allaha i ich twierdzenie, że dobrze rozumieją, zakres cierpienia został spotęgowany.

B. Wiara w ludzi: Shaykhs, Prophets and Awlliya
Ludowy islam w Wallo bardzo szanuje szejków, kalcha (kalcha to dobre imię i pozytywne odczucia) ludzi, którzy są uważani za świętych. Są to ludzie, którzy prowadzą ludzi do różnych obcych kultów i praktyk. Uważa się, że ludzie ci mają moc (moc duchową). Stąd stają się sławne i wykonują sławne akty. Uważa się, że ci potężni ludzie są blisko Stwórcy. W to właśnie wierzy ludowy islam. W rytuale Wadaja czeka na Ciebie uzdrowienie, błogosławieństwo i inne dobre szczęście i możliwości. Plują na ludzi, których uważają za naszych wrogów (nawet jeśli nimi nie są). Ich dotyk i to, co wypluwają, jest ważne i przydatne, bez względu na to, jak to robią. Czasami smakuje się, żuje i pluje na głowę, twarz lub tam, gdzie jest ból. Ich modlitwy są uważane za bardzo ważne. Również ich dotyk uważany jest za źródło błogosławieństw. Ich ślina jest czasami uważana za potężny kanał duchowej energii. Haji Sayid Bushra jest jedną z takich osób. Jego miejsce pochówku znajduje się w wysokim i pagórkowatym miejscu w Kembolsha Wallo, zwanym Gatā. Haji Sayid Bushra zmarł w 1855 roku. Jednak ludzie nadal uważają ich za świętych i orędowników. Obecnie opiekunem i główną osobą tego miejsca jest Haji Muhdin Adam. Służy tam od ponad trzech dekad. Ludzie wierzą w tę osobę i kiedy ją odwiedzają, przynoszą mu prezenty. Jeden z moich informatorów, Aregu, powiedział: „Ubój zwierzęcia (madmatu) jest dozwolony tylko dla szejka lub kalchy. Każdy, kto nie posiada tego tytułu, nie może dokonywać uboju; szczególnie uboju za ofiarę” (Wywiad z Argue Ali, 4 lutego 2002 r.).

C. Wiara w różne obce lub ożywione przedmioty: piasek, amulety i wodę święconą
Koraliki (chale): są używane jako narzędzie modlitwy wstawienniczej podczas przywoływania duchów, świętych i Awlliyas. Na przykład Abdul Qadir Jilani i Sheikh Nur Hussain są wybitnymi postaciami w Wallo Folk Islam. Chale jest używany przez wielu wyznawców tradycyjnego islamu w modlitwie pod koniec roku (sezon pagumenowy, 13. miesiąc kalendarza etiopskiego). Kobiety zazwyczaj noszą go na szyi. Odbywa się to po zanurzeniu w maśle. Jeśli istnieje inny porządek, mężczyźni też to robią; ale bez tego nie robią. W ten sposób dziękują Bogu za miniony rok. Proszą Boga o błogosławieństwo nadchodzącego roku. Amulety: są to słowa lub teksty napisane na niej i zawieszone na szyjach ludzi lub przywiązane do ich ramion. Pisma zawierają wersety z Koranu i imiona Allaha. Pierwszy rozdział Koranu to Sura al-Fatiha (rozdział otwierający). Ludzie, którzy tworzą lub wieszają ten amulet, myślą i wierzą, że będą chronieni przed złem i odniosą sukces w biznesie, rolnictwie i przyszłych planach życiowych. Kolejną rzeczą jest woda święcona, która nazywa się wodą Zamzam i jest modlitwą znajdującą się na każdym obszarze. Zebanai Tilahun⁸, jedna z moich informatorek, która również praktykuje czary (nazywana jest ekspertką): wierzy w wodę święconą w Jama Oda w swojej okolicy. To miejsce znajduje się w Woreilu Jama w mieście Deglo. Uważa się, że ta woda święcona leczy każdą chorobę. Szczególny szacunek, jakim ceni się wodę zamzamską pochodzącą z Mekki, zawsze był zachowany. Woda zamzamska jest jedną z rzeczy, które wielu muzułmanów przywraca po wykonaniu hadżdżu w Mekce. Ludowy islam jest bardzo zainteresowany wiarą w różne przedmioty; Jedną z możliwych przyczyn tego stanu rzeczy są przedislamskie warunki i praktyki Arabii. Praktyka ta została łatwo przeniesiona do dzisiejszych praktyk religijnych. Jeśli ktoś zachoruje, postępując zgodnie z procedurą, biorąc werset z Koranu i pisząc go atramentem, rozpuść go w wodzie i włóż do szklanki, aby chory mógł go wypić. Tradycyjna praktyka z łatwością prowadzi do wiary w przedmiot i przedmioty fizyczne. Cel wiary w te przedmioty wynika z poszukiwania ochrony, błogosławieństwa i uzdrowienia. Jeden z moich informatorów w Woreilu-Jama powiedział: „Woda Zamzam jest bardzo użytecznym lekiem. Osoba, która wypije tę wodę, będzie gruba, jej piękno zostanie przywrócone, będzie piękna” (Sheikh Muhammad Juhar interview: 2 February 2002). Saeed Ibn Ali pisał o wodzie Zamzam w swojej małej książce:
Posłaniec Allaha, Zamzam, powiedział o wodzie: – To jest błogosławione. To pożywienie dla głodnych i lekarstwo dla chorych. Muzułmanin (1991, s. 89)
Jak doniósł Jobir, Posłaniec Allaha powiedział: – Woda Zamzam jest używana do picia. – powiedział. /Ibn Majah/. P-90
Ibn al-Qayyim napisał: „Ja i inni próbowaliśmy leczyć go wodą Zamzam. Osiągnęliśmy doskonałe wyniki. Używałem go jako lekarstwa na wiele chorób i zostałem wyleczony z woli Allaha” (1991, s. 90). Rick Love podsumowuje i sugeruje: patrzy na przedmioty magii i magii w oparciu o swoich informatorów; są to:
Analiza jednego z moich informatorów była bardzo przemyślana. Naliczył dla mnie siedem różnych rodzajów zaklęć: Broń Wiersz 3) Przedmioty zakopane w ciele 4) Pierścienie 5) Prezenty i ozdoby od rodziny 6) Różne przedmioty zabrane z miejsc świętych, takie jak ziemia zabrana z grobów i tak dalej 7) Dowolny przedmiot nieożywiony. Pobudzaj ludzi o różnych mocach. (Miłość, 2000, s. 31)

D. Wiara w szczególne miejsca, groby i tym podobne:
Cmentarze i domy Gaty mają szczególne znaczenie w życiu większości (zwykłych ludzi) w walońskim islamie ludowym. W South Wallo znajduje się wiele cmentarzy i domów związanych z zamówieniami Qadriyya Sufi. Spośród nich Jama Nigus i Gatā są głównymi odniesieniami. Jama Nigus została założona przez szejka Muhammada Shafiego bin Asqariego Muhammada w XVIII wieku. Według Husseina Ahmeda szejk Muhammad odegrał ważną rolę w rozwoju porządku sufickiego.
Miały one fundamentalną rolę w rozprzestrzenianiu się systemu Kadriji. Jest to drugi ważny aspekt transmisji systemu zainicjowany przez uczonego Yaju, Faqiha Zubaira. Nauczał z kolei swojego najstarszego syna i wielu innych o zakonie sufickim (Ahmed 2001. s. 83)⁹. Jeden z informatorów Hussaina Ahmada, szejk Muhammad Jama, opisał szejka Muhammada Szafiego jako: Zakira, nauczyciela, mudżahedina (bojownika/adwokata w sprawach religijnych) i szejka zakonu sufickiego. Po jego śmierci w 1806/7 miejsce, w którym pracował i miejsce, w którym został pochowany, zamieniło się w instytucję nauczania sufickiego oraz miejsce święte i szczególne. Kiedy pielgrzymi przybywają do tego miejsca, pierwszą rzeczą, jaką robią, jest ukłon i narysowanie przed nimi obrazu grobowca. Praktyka ta jest podobna do praktyki Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego Tewahido. Jak sugeruje Hussain Ahmed: „Takie zachowanie pokazuje bardzo intymną i emocjonalną sytuację. Ujawnia to wewnętrzne uczucie, które sprawia, że ludzie wstawiają się za błogosławieństwem i wstawiennictwem. Ci, którzy cierpią na choroby psychiczne, są opętani przez złe duchy i cierpią z powodu gwałtownych namiętności, krzyczą, upadają i mdleją pod wpływem potężnych duchów. Ci ludzie są stawiani na nogi przez gospodarzy lub przez ludzi, którzy przychodzą z nimi. Ten osobliwy spektakl i zachowanie przenoszone jest na proces egzorcyzmu. A zły duch, który niepokoił osobę, zostanie odpędzony przez niewidzialnego ducha Świętego. Oznacza to, że utrata przytomności jest uważana za walkę, gdy zły duch zostaje uwolniony” (Ahmed 2001, s. 85)|||UNTRANSLATED_CONTENT_START|||¹⁰.|||UNTRANSLATED_CONTENT_END||| Następnie pielgrzymi odwiedzają dom głównej i czcigodnej osoby w tym świętym miejscu i dają dary i całują jego prawą rękę (dzieje się tak, ponieważ jest to uważane za przekazanie błogosławieństwa świętego). Święte miejsce w Gata zostało założone przez szanowanego i uczonego mistyka i reformatora Al-Hadżiego Bushrę Ayę Muhammada. Od połowy XVIII wieku miejsce zwane Gatā było głównym ośrodkiem dydaktycznym zakonu sufickiego. Al Hajj Bushra jest uważany za Wali i główną przyczynę Karmy. Powszechnie mówiło się (legenda): Bushra znalazł w ich ustach oddech Sayyidiny Kader. Następnie ciało Bushry urosło do niewyobrażalnych rozmiarów. Zgodnie z wyjaśnieniem Hussaina Ahmeda od jego informatorów, istnieje prorocze oświadczenie od niewidzialnego głosu (Hatifa) o Syedzie Bushrze: Ten, kto zobaczy Bushrę, będzie miał szczęśliwy związek; Mówi się, że ogień piekielny go nie dotknie. Poprzez tych świętych ludzie okazują szczególny szacunek dla miejsc. Każdego roku w wigilię Mawlid gromadzą się tysiące ludzi. Po wykonaniu tej czynności, gdy wracają na swoje obszary, zabierają stamtąd glebę i inne rzeczy i używają ich jako lekarstwa i do ochrony.

E. Wiara w różne rytuały: przyjaźń i modlitwa
Trimingham definiuje Wadaję jako: główny rytuał religijny… rodzinne lub wspólnotowe spotkanie modlitewne… Słowo Wadaja jest używane w języku Wallo… na islamską modlitwę nocną (Adar). Ale słowo to jest również używane do spotkania związanego z czarnoksięstwem i czarnoksięstwem (1952, s. 262)¹¹. Berhanu Gebeyehu w swoich studiach nad islamską literaturą oralną wykorzystuje lokalną poezję i stawia cel Wadaja w następujący sposób:
Nie boję się, kiedy mówią, że jest problem. Nie boję się być chora, kiedy mówią, że jestem chora. Nie boję się, kiedy mówią, że jest problem. Tak długo, jak mam swój rosół na te problemy. Uwolnię się dzwoniąc do nich. (Berhanu 1998, s. 39)¹²
Kelkilachew Ali argumentował, że słowo „Wadaja” mogło pochodzić od słowa „przyjaciel”. Jest to odpowiednik amharskiego słowa wadaj/gwadegna. Ma-wadaja przekazuje sens tworzenia przyjaźni między człowiekiem a człowiekiem oraz między Bogiem a człowiekiem. Jest to religijny i społeczny aspekt uroczystości. Ceremonia Wadaja odbywa się zwykle w miesiącu Pagumen (13. miesiąc Etiopii). Ma to na celu podziękowanie za miniony rok i modlitwę za nadchodzący rok. Według Geb- eyehu14 ujawnił: Przyjaciel to regularne spotkanie grupowe. Obejmuje on muzułmanów i chrześcijan. Kczat, kadzidło, jagnięcina, kurczak lub owsianka są oferowane przyjaciołom. Nastąpi poświęcenie i błogosławieństwo.

F. Wiara w dni i synów morza: środa jest inna dla Abdula Qadira Jilaniego
W tradycyjnym islamie walońskim dni tygodnia są poświęcone świętym. Na przykład: Nurhusen we wtorek, Abdul Qadir Jilani w środę, Seyedina Kedir w sobotę. Ten rodzaj praktyki jest powszechny w innych regionach Etiopii. Modlitwa w tych wyjątkowych dniach jest uważana za potężną i skuteczną. Abdul Qadir Jilani ma również wiele dobrych imion: Inspirator Wiary, Umiłowany przez Allaha, Główny Opiekun. Są bardzo kochani i szanowani przez Wallo. W niektórych legendach i tradycyjnym powiedzeniu: Jak dowiedziałem się od mojego informatora Hajera Kahesaya:
W każdą środę Jilani wstawał ze swojego miejsca pochówku w Bagdadzie, nosząc białe skrzydła i siedząc na białym koniu. Przyjeżdża do Wallo, ubrany w biały strój jeździecki z białymi brodami, potem odwiedza tam swoje farmy, a potem odwiedza tych, którzy są gotowi go spotkać. (Inter-view 20 marca 2007 r.)

3. Badanie tradycyjnych wyznawców islamu i ewangelików
Patrz tabele 1, 2, 3, 4 i 5.

4. Wniosek
Wszelkiego rodzaju ruchy religii ludowych w odniesieniu do leków tradycyjnych narażone są na nieprofesjonalne i nieetyczne praktyki, które mogą stanowić przeszkodę w rozwoju leków naukowych. Takie ruchy i praktyki, które wpływają na miliony ludzi w kraju takim jak Etiopia, wymagają dalszej eksploracji i analizy przez badaczy w dziedzinie socjologii religii, a także medyków.