Zapobieganie przyszłości

Zdrowie i zdrowie: te dwa tematy już brzmią dziwnie, jeśli się je połączy. Zdrowie jest rzeczywiście świętym prawem, podczas gdy finanse wywołują spekulacje, tak dalekie od Eskulapa. Na relacje między sektorem publicznym i prywatnym duży wpływ mają te odległości, często nie do pokonania, w każdej dziedzinie. Jako przykład możemy podać luksusowe afrykańskie stolice: tu pięciogwiazdkowe hotele są wspaniałymi oazami w miastach, w których brakuje kanałów ściekowych, a prywatni właściciele, którzy prowadzą hotele, nie przyczyniają się do ich realizacji. Byłoby to w gestii kierownictwa publicznego, które w ogóle się tym nie przejmuje. Ten analog jest z pewnością daleki od włoskiej opieki zdrowotnej, jednej z najlepszych na świecie i dostępnej dla wszystkich obywateli, chociaż utworzenie Narodowej Służby Zdrowia w 1978 r. zawsze wymagało i zawsze będzie wymagało przebudowy, aby nadążyć za ewolucją społeczeństwa. Społeczeństwo, które jest ostatecznie monitorowane przez projekcje makroekonomiczne. Świat rzeczywiście się zmienia i to w coraz szybszym tempie. Na przykład przepływy migracyjne obciążają system do tego stopnia, że grozi im zapaść, a osoby odpowiedzialne za opiekę zdrowotną muszą stawić czoła, a przede wszystkim przewidywać najtrudniejsze i najbardziej złożone scenariusze. Do tego dochodzi wzrost średniej długości życia, który jest bardzo pozytywny dla człowieka, ale ma znaczny wpływ na budżety zdrowotne. Bardzo ważne jest monitorowanie wpływu globalnej gospodarki na gospodarki narodowe oraz wagi wojen, zamieszek, głodu, nawet jeśli są one daleko. Jeśli chodzi o Włochy, dzwonków alarmowych jest wiele i nie można ich przypisać tylko imigracji: nierzadko, nawet w przypadku kontroli lub interwencji średnio nagłych, czas oczekiwania wydłuża się w alarmującym stopniu. Fakt ten, oprócz podsycania kontrowersji politycznych, jest jedną z oznak sytuacji, która może się pogarszać z czasem i wraz ze wzrostem liczby ludności. Do tego dochodzi stare i nienawistne porównanie z prywatną opieką zdrowotną i bardzo krótkim czasem oczekiwania. Ponadto, aby zmniejszyć lukę, jednym z najbardziej przywoływanych rozwiązań jest zaangażowanie osób prywatnych w publiczną opiekę zdrowotną. Problemem jest jednak identyfikacja sposobów, w jakie nowi partnerzy mogą zarabiać na swoich inwestycjach. Ponieważ sytuacja wymaga innowacji technologicznych, Lomonaco wskazuje na private equity jako skuteczne i szybko rozwijające się narzędzie. Idea równej opieki dla wszystkich jest utopią, ale dobra polityka zdrowotna na całym świecie nie zawsze jest wprost proporcjonalna do dochodu na mieszkańca, a sprzeczności nie brakuje. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli myślisz, że na przykład traktat, który ustanowił Światową Organizację Zdrowia, został podpisany w 1946 roku w Nowym Jorku w Stanach Zjednoczonych, gdzie opieka zdrowotna jest prywatna. Pomijając sprzeczności, należy pilnie poprawić obiektywną sytuację, która postrzega gospodarkę zdrowotną w platformie startowej jako cenioną do bardzo wysokiego poziomu. Jak pisze Federico Spandonaro, jest jeszcze za wcześnie, aby zdefiniować go jako autonomiczną i wyspecjalizowaną gałąź gospodarki, ale mogłoby to pomóc w nieco mniejszym utrudnieniu dialogu między systemami opieki zdrowotnej na całym świecie. Paradoks, być może sen: naukowcy, ekonomiści, menedżerowie mogliby zamienić się w bardzo szybkie przemiany społeczne, które wydają nam się zagrożeniem dla systemów opieki zdrowotnej, nawet tych najbardziej ustrukturyzowanych. Badając zmiany i zapobiegając im, można zbudować model gotowy do integracji w przyszłości. Ostatecznie ważne byłoby zrozumienie, w jakim stopniu Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności może działać jako właściwy mechanizm naprawczy dla systemu.